-
61.《江上别友人》 唐·温庭筠
秋色满葭菼,离人西复东。
几年方暂见,一笑又难同。
地势萧陵歇,江声禹庙空。
如何暮滩上,千里逐征鸿。 -
62.《访友人郊居》 唐·刘沧
登原过水访相如,竹坞莎庭似故居。
空塞山当清昼晚,古槐人继绿阴馀。
休弹瑟韵伤离思,已有蝉声报夏初。
醉唱劳歌翻自叹,钓船渔浦梦难疏。 -
63.《寄友人》 唐·于武陵
长安清渭东,游子迹重重。
此去红尘路,难寻君马踪。
昔时轻一别,渐老贵相逢。
应恋嵩阳住,嵩阳饶古松。 -
64.《与友人会》 唐·李昌符
蝉吟槐蕊落,的的是愁端。
病觉离家远,贫知处事难。
真交无所隐,深语有馀欢。
未必闻歌吹,羁心得暂宽。 -
65.《新年呈友》 唐·许棠
一月月相似,一年年不同。
清晨窥古镜,旅貌近衰翁。
处世闲难得,关身事半空。
浮生能几许,莫惜醉春风。 -
66.《送友人游蜀》 唐·许棠
巴兴千万寻,此去若为心。
蟋蟀既将定,弥猴应正吟。
剑门秋断雁,褒谷夜多砧。
自古西南路,艰难直至今。 -
67.《秦中遇友人》 唐·许棠
半生南走复西驰,愁过杨朱罢泣岐。
远梦亦羞归海徼,贫游多是滞边陲。
胡云不聚风无定,陇路难行栈更危。
旦暮唯闻语征战,看看已欲废吟诗。 -
68.《偶留羊振文先辈及一二文友小饮日休以眼病…因成四韵》 唐·皮日休
谢庄初起恰花晴,强侍红筵不避觥。
久断杯盂华盖喜,忽闻歌吹谷神惊。
褵褷正重新开柳,呫嗫难通乍啭莺。
犹有僧虔多蜜炬,不辞相伴到天明。 -
69.《中秋夜寄友生》 唐·陆龟蒙
秋来一度满,重见色难齐。
独坐犹过午,同吟不到西。
疏芒唯斗在,残白合河迷。
更忆前年望,孤舟泊大溪。 -
70.《京口与友生话别》 唐·陆龟蒙
共是悲秋客,相逢恨不堪。
雁频辞蓟北,人尚在江南。
名利机初发,樵渔事先谙。
松门穿戴寺,荷径绕秦潭。 -
71.《奉和袭美谢友人惠人参》 唐·陆龟蒙
五叶初成椵树阴,紫团峰外即鸡林。
名参鬼盖须难见,材似人形不可寻。
品第已闻升碧简,携持应合重黄金。
殷勤润取相如肺,封禅书成动帝心。 -
72.《江南别友人》 唐·张乔
劳生故白头,头白未应休。
阙下难孤立,天涯尚旅游。
听猿吟岛寺,待月上江楼。
醉别醒惆怅,云帆满乱流。 -
73.《江南别友人》 唐·张乔
劳生故白头,头白未应休。
阙下难孤立,天涯尚旅游。
听猿吟岛寺,待月上江楼。
醉别醒惆怅,云帆满乱流。 -
74.《秋日与友生言别》 唐·李咸用
利名心未已,离别恨难休。
为个文儒业,致多岐路愁。
数花篱菊晚,片叶井梧秋。
又决出门计,一尊期少留。 -
75.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
76.《同友生题僧院杜鹃花(得春字)》 唐·李咸用
若比众芳应有在,难同上品是中春。
牡丹为性疏南国,朱槿操心不满旬。
留得却缘真达者,见来宁作独醒人。
鹤林太盛今空地,莫放枝条出四邻。 -
77.《残秋送友》 唐·方干
早为千里别,况复是秋残。
木叶怨先老,江云愁暮寒。
交情如水淡,离酒泛杯宽。
料想还家后,休吟行路难。 -
78.《谢友人遗华阳巾》 唐·罗邺
剪露裁烟胜角冠,来从玉洞五云端。
醉宜薤叶欹斜影,稳称菱花子细看。
野客爱留笼鹤发,溪翁争乞配渔竿。
真仙首饰劳相寄,尘土翻惭戴去难。 -
79.《湖上岁暮感怀有寄友人》 唐·罗隐
雪天萤席几辛勤,同志当时四五人。
兰版地寒俱受露,桂堂风恶独伤春。
音书久绝应埋玉,编简难言竟委尘。
唯有广都庞令在,白头樽酒忆交亲。 -
80.《秋夕送友人归吴》 唐·崔涂
离心醉岂欢,把酒强相宽。
世路须求达,还家亦未安。
旅程愁算远,江月坐吟残。
莫羡扁舟兴,功成去不难。