-
161.《周纯臣子去病淑慧而短折赋以哀之》 宋·叶适
周子百未遇,有儿慰眼前。
敢夸村调别,自喜禀赋全。
其守过老苍,其行通变权。
共看成蚤负,何意夭初年。 -
162.《雨雪中岁享卧病不能陪位令诸了代拜》 宋·曹彦约
岁事无多世事忙,病夫终日卧藤床。
雪积易消春已近,雨来无节昼偏长。
朝仪尚想三回舞,岁享难持一瓣香。
莫道盖棺便无事,义方犹欲训诸郎。 -
163.《病中作》 宋·徐照
一行三步歇,屋漏坐频移。
妻欲藏茶鼎,僧能施药资。
邻园梅尽发,河岸草生迟。
天解怜贫病,难令不作诗。 -
164.《病中排閟》 宋·苏泂
中年一病一回觉,老大康宁知更难。
只今四十已华发,未到七旬应碧山。
故疆风土望莫及,前辈典刑追不还。
但愿生生遇尧舜,耕田凿井泰嵩间。 -
165.《庚申病中作》 宋·李曾伯
六十三年忧患乡,人言晚景尚悠长。
不知气郁致痰厥,忽尔异证生微茫。
操修弗遂仁者寿,治疗倍费医之良。
今将累日未痊愈,自知不善贻天殃。 -
166.《病目》 宋·方岳
病眸未老已昏眵,近废秋堂几卷书。
世事难看宁闭却,人生自扰正纷如。
棋声久避灯前雨,菜本犹堪月下锄。
面壁且容趺足坐,此心雅与俗人疏。 -
167.《山居避难六首》 宋·陈著
并刀越砥磨,天奈北风何。
到处闻流杵,何时报止戈。
逃藏愁木栅,沦落泣球窝。
多少岩阿□,真成病伏波。 -
168.《次韵戴时芳病中》 宋·陈著
平生英气欲摩天,晚节逢罹欲自怜。
纸帐漫移春梦枕,画叉难继日支钱。
好坏知病及穷韩愈,肯把贫谋富计然。
但得身安字堪煮,寄声自有故山鹃。 -
169.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有客有客字晦叔,东皋岁收可饘粥。
何为得饱尚多忧,岂是老穷无止足。
十日之中九日病,以杖扶行惧颠覆。
呜呼一歌兮意长,风林助我鸣悲商。 -
170.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有母有母年七十,一室枵然徒壁立。
茹蔬啜粥不怨尤,卧病在床无药物。
我为举子得一官,南陔之养嗟何及。
呜呼二歌兮歌转悲,羞见慈乌随母飞。 -
171.《杜工部有同谷七歌其辞高古难及而音节悲壮可》 宋·王炎
有弟有弟手足亲,与我鼎立成三人。
叔氏鳏居苦多病,季了宦游依旧贫。
吾兄既终弟亦逝,岁晚惸惸惟一身。
呜呼三歌兮意放,歌罢无言坐惆怅。 -
172.《病起》 宋·王炎
羸躯方伏枕,冻骨倍加绵。
自觉脾为约,医言脉太玄。
不禁腰痛楚,仍苦膝拘挛。
搔抑方能定,扶持仅可前。 -
173.《病中书怀》 宋·王炎
秦望山光翠欲流,荷花落尽鉴湖秋。
不堪衰病归心切,难为湖山更少留。 -
174.《苦脾泄在告因饮白酒一杯小愈魏倅有诗已而病》 宋·王炎
羸老畏风湿,河鱼将奈何。
玉友岂不佳,终难护天和。
数息谩吐纳,链形空按摩。
自笑来日短,残漏鸣铜荷。
吏事如衣垢,濯之费挼挲。
养痾谅非宜,山林归兴多。 -
175.《病中恕子投劾同归》 宋·王炎
萧萧华发更何为,元是穷乡一布衣。
同产弟兄谁见在,余生父子独相依。
我缘多病念家切,汝为爱亲投劾归。
出处不齐难逆定,时来还自刺天飞。 -
176.《病题二首》 唐·徐铉
人间多事本难论,况是人间懒慢人。
不解养生何怪病,已能知命敢辞贫。
向空咄咄烦书字,与世滔滔莫问津。
金马门前君识否,东方曼倩是前身。 -
177.《沁园春 次希孟韵,时召至通州,以病归·时》 元·许有壬
坎止流行,行止非人,何劳用心。
羡枝巢居士,泥涂轩冕,时斋老子,城市山林。
富贵何常,荣枯递转,惟有高名不陆沉。
他休问,只清风一榻,多少黄金。 -
178.《沁园春 次希孟韵,时召至通州,以病归·时》 元·许有壬
坎止流行,行止非人,何劳用心。
羡枝巢居士,泥涂轩冕,时斋老子,城市山林。
富贵何常,荣枯递转,惟有高名不陆沉。
他休问,只清风一榻,多少黄金。 -
179.《憨郭郎 或问难免憎爱心》 元·王哲
深憎憎愈甚,深爱爱尤多。
两般都在意,看如何。
他欢如自喜,他病似身*。
心中成一体,各消磨。 -
180.《感皇恩 下晋州卧病中,谢故人相访》 元·王恽
暴下晋州城,茫然心曲。
卧对风轩数竿竹。
暑光不受,似我腰围□束。
病机还自忖、非寒燠。
力仕难任,居头不足。
风雨忧愁更相促。
星星鬓影,中有利名千斛。
省来都外物、真蛮触。