-
141.《秋夕送友人归吴》 唐·崔涂
离心醉岂欢,把酒强相宽。
世路须求达,还家亦未安。
旅程愁算远,江月坐吟残。
莫羡扁舟兴,功成去不难。 -
142.《送知古上人》 唐·吴融
昔年离别浙河东,多难相逢旧楚宫。
振锡才寻三径草,登船忽挂一帆风。
几程村饭添盂白,何处山花照衲红。
不似投荒憔悴客,沧浪无际问渔翁。 -
143.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
144.《旅中卧病》 唐·杜荀鹤
秋来谁料病相萦,枕上心犹算去程。
风射破窗灯易灭,月穿疏屋梦难成。
故园何啻三千里,新雁才闻一两声。
我自与人无旧分,非干人与我无情。 -
145.《行次荥阳却寄诸弟》 唐·杜荀鹤
难把归书说远情,奉亲多阙拙为兄。
早知寸禄荣家晚,悔不深山共汝耕。
枕上算程关月落,帽前搜景岳云生。
如今已作长安计,只得辛勤取一名。 -
146.《黄藤山下闻猿》 唐·韦庄
黄藤山下驻归程,一夜号猿吊旅情。
入耳便能生百恨,断肠何必待三声。
穿云宿处人难见,望月啼时兔正明。
好笑五陵年少客,壮心无事也沾缨。 -
147.《送进士喻坦之游太原》 唐·曹松
北鄙征难尽,诗愁满去程。
废巢侵烧色,荒冢入锄声。
逗野河流浊,离云碛日明。
并州戎垒地,角动引风生。 -
148.《赠馀干袁明府》 唐·曹松
一雨西城色,陶家心自清。
山衔中郭分,云卷下湖程。
公署闻流木,人烟入废城。
难忘楚尽处,新有越吟生。 -
149.《送张乔下第归宣州》 唐·李洞
诗道世难通,归宁楚浪中。
早程残岳月,夜泊隔淮钟。
一镜随双鬓,全家老半峰。
无成来往过,折尽谢亭松。 -
150.《述怀二十韵献覃怀相公》 唐·李洞
帝梦求良弼,生申属圣明。
青云县器业,白日贯忠贞。
霭霭随春动,忻忻共物荣。
静宜浮竞息,坐觉好风生。 -
151.《哭王赞府》 唐·陈陶
白水流今古,青山送死生。
驱驰三楚掾,倏忽一空名。
金玉埋皋壤,芝兰哭弟兄。
龙头孤后进,鹏翅失前程。 -
152.《新秋有感》 唐·李中
门巷凉秋至,高梧一叶惊。
渐添衾簟爽,顿觉梦魂清。
暗促莲开艳,乍催蝉发声。
雨降炎气减,竹引冷烟生。 -
153.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
154.《江行寄张舍人》 唐·灵一
客程终日风尘苦,蓬转还家未有期。
林色晓分残雪后,角声寒奏落帆时。
月高星使东看远,云破霜鸿北度迟。
流荡此心难共说,千峰澄霁隔琼枝。 -
155.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
156.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
157.《送梦上人归京》 唐·贯休
伊余龙钟归海涯,千山万水情自怡。
梦公别我还上国,江边惨执行迟迟。
向我道云中觅伴未得伴, -
158.《寄天台道友》 唐·贯休
大是清虚地,高吟到日晡。
水声金磬乱,云片玉盘粗。
仙有遗踪在,人还得意无。
石碑文不直,壁画色多枯。 -
159.《送刘相公朝觐二首》 唐·贯休
九苞仙瑞曜垂衣,一品高标百辟师。
魏相十思常自切,曹溪一句几生知。
久交玉帐虽难别,须佐金轮去已迟。 -
160.《过商山》 唐·齐己
叠叠叠岚寒,红尘翠里盘。
前程有名利,此路莫艰难。
云水侵天老,轮蹄到月残。
何能寻四皓,过尽见长安。