-
21.《山行经樵翁》 唐·鲍溶
我心劳我身,远道谁与论。
心如木中火,忧至常自燔。
披访结恩地,世人轻报恩。
女无良媒识,知入何人门。 -
22.《听僧云端讲经》 唐·姚合
无生深旨诚难解,唯是师言得正真。
远近持斋来谛听,酒坊鱼市尽无人。 -
23.《到蜀后记途中经历》 唐·雍陶
剑峰重叠雪云漫,忆昨来时处处难。
大散岭头春足雨,褒斜谷里夏犹寒。
蜀门去国三千里,巴路登山八十盘。
自到成都烧酒熟,不思身更入长安。 -
24.《答蜀中经蛮后友人马艾见寄》 唐·雍陶
茜马渡泸水,北来如鸟轻。
几年朝凤阙,一日破龟城。
此地有征战,谁家无死生。
人悲还旧里,鸟喜下空营。
弟侄意初定,交朋心尚惊。
自从经难后,吟苦似猿声。 -
25.《行经庐山东林寺》 唐·杜牧
离魂断续楚江壖,叶坠初红十月天。
紫陌事多难暂息,青山长在好闲眠。
方趋上国期干禄,未得空堂学坐禅。
他岁若教如范蠡,也应须入五湖烟。 -
26.《经行庐山东林寺》 唐·许浑
离魂断续楚江壖,叶坠初红十月天。
紫陌事多难数悉,青山长在好闲眠。
方趋上国期干禄,未得空堂学坐禅。
他岁若教如范蠡,也应须入五湖烟。 -
27.《赠送前刘五经映三十四韵》 唐·李商隐
建国宜师古,兴邦属上庠。
从来以儒戏,安得振朝纲。
叔世何多难,兹基遂已亡。
泣麟犹委吏,歌凤更佯狂。 -
28.《行路难》 唐·薛能
何处力堪殚,人心险万端。
藏山难测度,暗水自波澜。
对面如千里,回肠似七盘。
已经吴坂困,欲向雁门难。
南北诚须泣,高深不可干。
无因善行止,车辙得平安。 -
29.《经李征君故居(一作王建诗)》 唐·温庭筠
露浓烟重草萋萋,树映阑干柳拂堤。
一院落花无客醉,五更残月有莺啼。
芳筵想像情难尽,故榭荒凉路已迷。
惆怅羸骖往来惯,每经门巷亦长嘶。 -
30.《经李处士杜城别业》 唐·温庭筠
忆昔几游集,今来倍叹伤。
百花情易老,一笑事难忘。
白社已萧索,青楼空艳阳。
不闲云雨梦,犹欲过高唐。 -
31.《经无可旧居兼伤贾岛》 唐·刘沧
尘室寒窗我独看,别来人事几凋残。
书空萧寺一僧去,雪满巴山孤客寒。
落叶堕巢禽自出,苍苔封砌竹成竿。
碧云迢递长江远,向夕苦吟归思难。 -
32.《经安容先生旧居》 唐·邵谒
羽化留遗踪,千载踪难没。
一泉岩下水,几度换明月。
松老不改柯,龙久皆变骨。
云雨有归时,鸡犬无还日。
至今青山中,寂寞桃花发。 -
33.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
34.《奉和鲁望读阴符经见寄》 唐·皮日休
三百八十言,出自伊祁氏。
上以生神仙,次云立仁义。
玄机一以发,五贼纷然起。
结为日月精,融作天地髓。 -
35.《读《阴符经》寄鹿门子》 唐·陆龟蒙
清晨整冠坐,朗咏三百言。
备识天地意,献词犯乾坤。
何事不隐德,降灵生轩辕。
口衔造化斧,凿破机关门。 -
36.《过姚监故居(一作经陆补阙故居)》 唐·方干
不敢要君徵亦起,致君全得似唐虞。
谠言昨叹离天听,新冢今闻入县图。
琴锁坏窗风自触,鹤归乔木月难呼。
学书弟子何人在,检点犹逢谏草无。 -
37.《经旷禅师旧院》 唐·方干
谷鸟散啼如有恨,庭花含笑似无情。
更名变貌难休息,去去来来第几生。 -
38.《经张舍人旧居(一题作河中经故翰林张舍人所居)》 唐·罗隐
行尘不是昔时尘,谩向朱门忆侍臣。
一榻已无开眼处,九泉应有爱才人。
文馀吐凤他年诏,树想栖鸾旧日春。
从此恩深转难报,夕阳衰草泪沾巾。 -
39.《经故洛阳城》 唐·罗隐
败垣危堞迹依稀,试驻羸骖吊落晖。
跋扈以成梁冀在,简书难问杜乔归。
由来世事须翻覆,未必馀才解是非。
千载昆阳好功业,与君门下作恩威。 -
40.《送太学颜明经及第东归》 唐·郑谷
平楚干戈后,田园失耦耕。
艰难登一第,离乱省诸兄。
树没春江涨,人繁野渡晴。
闲来思学馆,犹梦雪窗明。