-
41.《诗酒吟》 宋·邵雍
圣人难处口能宣,何止千年与万年。
心静始能知白日,眼明方会看青天。
鬼神情状将诗写,造化功夫用酒传。
传写不干诗酒事,若无诗酒又难言。 -
42.《用前人示诸儿韵》 宋·陈著
世事纷游尘,薄俗嚣鬭鹑。
手足谁鲁卫,肝胆多越秦。
独君先君子,父事吾先人。
我得从之游,义与同胞钧。 -
43.《和吴竹修》 宋·陈著
滔滔世事黯难言,忽忽光阴况晚年。
草野姓名萤爝里,江湖消息马风前。
论交有得无新故,处变如常是圣贤。
何幸相知足磨琢,言诗须到赐商边。 -
44.《满庭芳 邀姚公书》 元·马钰
山侗稽首,自别姚仙。
思心度日如年。
即此清清雨霁,遍润芝田。
伏惟神明协相,处安闲、法体然。 -
45.《五灵妙仙 赠赵八先生》 元·马钰
马风词,拜上真宁赵八。
常清净、内容娇黠。
马猿绝。
处无为无作,通玄达妙,琼浆得饮,馨香味兼甘滑。 -
46.《杨秘监为余言初不识谭德称国正因陆务观书方》 宋·张镃
人心怀感初因喜,感到极时还堕泪。
亦犹雕琢用功深,自发诗中平淡意。
更须绝处悟一回,方知迷梦唤醒采。
今谁得此德妙法,诚斋四集新板开。 -
47.《咸阳别李处士》 唐·项斯
古道自迢迢,咸阳离别桥。
越人闻水处,秦树带霜朝。
驻马言难尽,分程望易遥。
秋前未相见,此意转萧条。 -
48.《满庭霜(墨梅)》 宋·周纯
脂泽休施,铅华不御,自然林下真风。
欲窥馀韵,何处问仙踪。
路压横桥夜雪,看暗淡、残月朦胧。
无言处,丹青莫拟,谁寄染毫工。 -
49.《同施邦直棹舟西湖乘月登孤山拜和靖处士墓》 明·孙一元
向晚南屏路,相携上钓。
山根晴亦湿,湖面夜难昏。
月色留吹笛,鸥群回洗樽。
来寻林处士,地下有知言。 -
50.《挽张正甫二首》 宋·陈著
别来倏忽一周星,君住家林我泛萍。
到处逢人问梅坦,有时见梦说兰亭。
自怜倦翼归迟暮,已报清魂入杳冥。
多少微言今已矣,义难辞处写为铭。 -
51.《孤坐北斋因怀出处之难偶成感咏》 宋·宋庠
白头荣路念何之,出处空惊未得宜。
刘放老于宫里树,庄生愁煞庙中牺。
嵩岩桂坞堪休影,颍曲芝廛好疗饥。
但愿天心从尔欲,敢言归赴亦松期。 -
52.《幽处》 宋·释文珦
幽处绝烦喧,白云常在门。
高歌动涧壑,空境外乾坤。
洗眼菖蒲水,轻身枸杞根。
閒中存至乐,难与俗人言。 -
53.《题萧丞小池》 唐·钱起
莺鸣蕙草绿,朝与情人期。
林沼忘言处,鸳鸿养翮时。
春泉滋药暖,晴日度花迟。
此会无辞醉,良辰难再追。 -
54.《梁秀才以早春旅次大梁将归郊扉言怀兼别示…走笔依韵》 唐·杜牧
玉塞功犹阻,金门事已陈。
世途皆扰扰,乡党尽循循。
客道难投足,家声易发身。
松篁标节晚,兰蕙吐词春。 -
55.《重游圭峰宗密禅师精庐(一作哭卢处士)》 唐·温庭筠
百尺青崖三尺坟,微言已绝杳难闻。
戴颙今日称居士,支遁他年识领军。
暂对杉松如结社,偶同麋鹿自成群。
故山弟子空回首,葱岭唯应见宋云。 -
56.《吴中言情寄鲁望》 唐·皮日休
古来伧父爱吴乡,一上胥台不可忘。
爱酒有情如手足,除诗无计似膏肓。
宴时不辍琅书味,斋日难判玉鲙香。
为说松江堪老处,满船烟月湿莎裳。 -
57.《病中上钱尚父》 唐·罗隐
左脚方行右臂挛,每惭名迹污宾筵。
纵饶吴土容衰病,争奈燕台费料钱。
藜杖已干难更把,竹舆虽在不堪悬。
深恩重德无言处,回首浮生泪泫然。 -
58.《满庭芳(次韵答季良)》 宋·晁补之
闲说秋来,乘槎心懒,梦回三岛波间。
便思黄帽,同我老山颜。
上界仙人官府,何似我、萧散尘寰。
云无止,流泉自急,此意本来闲。 -
59.《感皇恩》 宋·程大昌
七十在前头,难言未老。
只是中间有些好。
_云虽瘦,未有一根华皓。
都缘心地静,无忧恼。
此际生朝,梅花献笑。
似向天边得新报。
孙枝秀雅,已挂恩袍春草。
定从欢喜处,添年考。 -
60.《水调歌头(席上作)》 宋·赵善括
碧云初返岫,潦水正鸣滩。
兰舟容与,歌舞偏称笑中看。
烛影烘寒成暖,花色照人如昼,一坐有余欢。
酒滟浮金盏,香缕霭雕盘。