-
1.《新雁过妆楼(赋菊)》 宋·张炎
风雨不来,深院悄、清事正满东篱。
杖藜重到,秋气冉冉吹衣。
瘦碧飘萧摇露梗,腻黄秀野拂霜枝。
忆芳时。 -
2.《游雁荡山八首·宝冠寺》 宋·徐照
寺基低且狭,半被石岩分。
水响常如雨,林寒忽聚云。
空房人暂宿,半夜雁初闻。
此处能通荡,僧家却不云。 -
3.《初春雨中舟次和州横江裴使君见迎李赵二秀才…许浑先辈》 唐·杜牧
芳草渡头微雨时,万株杨柳拂波垂。
蒲根水暖雁初浴,梅径香寒蜂未知。
辞客倚风吟暗淡,使君回马湿旌旗。
江南仲蔚多情调,怅望春阴几首诗。 -
4.《木兰花慢·席上送张仲固帅兴元》 宋·辛弃疾
汉中开汉业,问此地、是耶非。
想剑指三秦,君王得意,一战东归。
追亡事、今不见,但山川满目泪沾衣。
落日胡尘未断,西风塞马空肥。 -
5.《青衫湿·悼亡》 清·纳兰性德
近来无限伤心事,谁与话长更?从教分付,绿窗红泪,早雁初莺。
当时领略,而今断送,总负多情。
忽疑君到,漆灯风飐,痴数春星。 -
6.《自巩洛舟行入黄河即事寄府县僚友》 唐·韦应物
夹水苍山路向东,东南山豁大河通。
寒树依微远天外,夕阳明灭乱流中。
孤村几岁临伊岸,一雁初晴下朔风。
为报洛桥游宦侣,扁舟不系与心同。 -
7.《闺怨/怨诗》 唐·张纮
去年离别雁初归,今夜裁缝萤已飞。
征客近来音信断,不知何处寄寒衣? -
8.《鹧鸪天(呈鄱阳使君何郎中伯谨)》 宋·姚述尧
玉宇无尘露气清。
凭高极目万山横。
霜前白雁初传信,《笔谈》云:北方白雁,似雁而小,秋深则来。
白雁至则霜降,北人谓之霜信。 -
9.《九日齐山登高》 唐·杜牧
江涵秋影雁初飞,与客携壶上翠微。
尘世难逢开口笑,菊花须插满头归。
但将酩酊酬佳节,不用登临恨落晖。
古往今来只如此,牛山何必独霑衣。
(霑 同:沾) -
10.《却望无锡芙蓉湖》 唐·李绅
水宽山远烟岚迥,柳岸萦回在碧流。
清昼不风凫雁少,却疑初梦镜湖秋。
丹橘村边独火微,碧流明处雁初飞。
萧条落叶垂杨岸,隔水寥寥闻捣衣。