-
121.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
122.《读汉史》 唐·李山甫
四百年间反覆寻,汉家兴替好沾襟。
每逢奸诈须挼手,真遇英雄始醒心。
王莽弄来曾半破,曹公将去便平沈。
当时虚受君恩者,谩向青编作鬼林。 -
123.《送人》 唐·李咸用
少皞开宫行帝业,无刃金风剪红叶。
雁别边沙入暖云,蛩辞败草鸣香阁。
有客为儒二十霜,酣歌郢雪时飘扬。 -
124.《和彭进士感怀》 唐·李咸用
人生谁肯便甘休,遇酒逢花且共游。
若向云衢陪骥尾,直须天畔落旄头。
三编大雅曾关兴,一册南华旋解忧。
四海英雄多独断,不知何者是长筹。 -
125.《和友人喜相遇十首》 唐·李咸用
为儒自愧已多年,文赋歌诗路不专。
肯信披沙难见宝,只怜苫草易成编。
燕昭寤寐常求骏,郭隗寻思未是贤。 -
126.《咏史诗·姑苏台》 唐·胡曾
吴王恃霸弃雄才,贪向姑苏醉醁醅。
不觉钱塘江上月,一宵西送越兵来。 -
127.《咏史诗·鸿沟》 唐·胡曾
虎倦龙疲白刃秋,两分天下指鸿沟。
项王不觉英雄挫,欲向彭门醉玉楼。 -
128.《咏史诗·濡须桥》 唐·胡曾
徒向濡须欲受降,英雄才略独无双。
天心不与金陵便,高步何由得渡江。 -
129.《经故侯郎中旧居》 唐·方干
一朝寂寂与冥冥,垄树未长坟草青。
高节雄才向何处,夜阑空锁满池星。 -
130.《始皇陵》 唐·罗隐
荒堆无草树无枝,懒向行人问昔时。
六国英雄漫多事,到头徐福是男儿。 -
131.《寄侯博士》 唐·罗隐
规谏扬雄赋,邅回贾谊官。
久贫还往少,孤立转迁难。
清镜流年急,高槐旅舍寒。
侏儒亦何有,饱食向长安。 -
132.《投浙东王大夫二十韵》 唐·罗隐
越岭千峰秀,淮流一派长。
暂凭开物手,来展济时方。
旧迹兰亭在,高风桂树香。
地清无等级,天阔任徊翔。 -
133.《蜀中三首》 唐·郑谷
马头春向鹿头关,远树平芜一望闲。
雪下文君沾酒市,云藏李白读书山。
江楼客恨黄梅后,村落人歌紫芋间。 -
134.《恩门致书远及山居因献之》 唐·杜荀鹤
时难转觉保身难,难向师门欲继颜。
若把白衣轻易脱,却成青桂偶然攀。
身居剑戟争雄地,道在乾坤未丧间。
必许酬恩酬未晚,且须容到九华山。 -
135.《寄温州崔博士》 唐·杜荀鹤
怀君劳我写诗情,窣窣阴风有鬼听。
县宰不仁工部饿,酒家无识翰林醒。
眼昏经史天何在,心尽英雄国未宁。
好向贤侯话吟侣,莫教辜负少微星。 -
136.《劝酒》 唐·徐夤
休向尊前诉羽觥,百壶清酌与君倾。
身同绿树年年老,事比红尘日日生。
六国英雄徒反覆,九原松柏甚分明。
醉乡路与乾坤隔,岂信人间有利名。 -
137.《宋二首》 唐·徐夤
天爵休将儋石论,一身恭俭万邦尊。
赌将金带惊寰海,留得耕衣诫子孙。
缔构不应饶汉祖,奸雄何足数王敦。 -
138.《宋二首》 唐·徐夤
天爵休将儋石论,一身恭俭万邦尊。
赌将金带惊寰海,留得耕衣诫子孙。
缔构不应饶汉祖,奸雄何足数王敦。 -
139.《尚书命题瓦砚》 唐·徐夤
远向端溪得,皆因郢匠成。
凿山青霭断,琢石紫花轻。
散墨松香起,濡毫藻句清。
入台知价重,著匣恐尘生。 -
140.《锦带佩吴钩》 唐·张友正
带剑谁家子,春朝紫陌游。
结边霞聚锦,悬处月随钩。
彩缕回文出,雄芒练影浮。
叶依花里艳,霜向锷中秋。
的皪宜骢马,斓斒映绮裘。
应须待报国,一刎月支头。