-
81.《听霜钟》 唐·无名氏
寥亮来丰岭,分明辨古钟。
应霜如自击,中节每相从。
静听非闲扣,潜应蕴圣踪。
风间时断续,云外更舂容。
虚警和清籁,雄鸣隔乱峰。
因之论知己,感激更难逢。 -
82.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
83.《题楚庙》 唐·归仁
羞容难更返江东,谁问从来百战功。
天地有心归道德,山河无力为英雄。
芦花尚认霜戈白,海日犹思火阵红。
也是男儿成败事,不须惆怅对西风。 -
84.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
85.《东阳罹乱后怀王慥使君五首》 唐·贯休
昨来只对汉诸侯,胜事消磨不自由。
裂地鼓鼙军□急,连天烽火阵云秋。
砍毛淬剑虽无数,歃血为盟不到头。 -
86.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
87.《荆州新秋寺居写怀诗五首上南平王》 唐·齐己
竹如翡翠侵帘影,苔学琉璃布地纹。
高卧更无如此乐,远游何必爱他云。
闲听谢脁吟为政,静看萧何坐致君。 -
88.《题汉祖庙》 唐·罗颖
项羽英雄犹不惧,可怜容得辟阳侯。
-
89.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
90.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
91.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
92.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
93.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
94.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
95.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
96.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
97.《望海潮(八月十五日钱塘观潮)》 宋·赵鼎
双峰遥促,回波奔注,茫茫溅雨飞沙。
霜凉剑戈,风生阵马,如闻万鼓齐挝。
儿戏笑夫差。
谩水犀强弩,一战鱼虾。 -
98.《水调歌头(裴公亭怀古)》 宋·王以宁
岁晚橘洲上,老叶舞愁红。
西山光翠,依旧影落酒杯中。
人在子亭高处,下望长沙城郭,猎猎酒帘风。
远水湛寒碧,独钓绿蓑翁。 -
99.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。 -
100.《教池回(竞渡)》 宋·史浩
云淡天低,疏雨乍霁,桃溪嫩绿蒙茸。
珠帘映画毂,金勒耀花骢。
绕湖上、罗衣隘香风。
擘波双引蛟龙。