-
81.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
82.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
83.《后庭花·景阳钟动宫莺转》 五代·孙光宪
景阳钟动宫莺转,露凉金殿。
轻飙吹起琼花绽,玉叶如剪。
晚来高阁上,珠帘卷,见坠香千片。
修蛾慢脸陪雕辇,后庭新宴。 -
84.《鹤联句》 宋·滕宗谅
上霄降灵气,钟此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飖沧浪浔。
岳湛有仙姿,多钧韶无俗音。 -
85.《莱石茶酒器寄邵先生作诗代书》 宋·王益柔
宝刀切石如春泥,雕剜成器青玻璃。
吾尝阅视得而有,惜不自用长提携。
前时过君铜驼陌,门巷深僻无轮蹄。
呼儿烹茶酌白酒,陶器自称藿与藜。 -
86.《宴山亭/燕山亭》 宋·曹邍
香月玲珑,柔风镂刻,嫩绿枝头圆腻。
绯桃院宇,絮柳池塘,独立万红尘外。
戏舞千团,讶粉羽、留连春媚。
非是。 -
87.《与颜濬冥会诗》 唐·陈宫妃嫔
秋草荒台响夜蛩,白杨雕尽减悲风。
彩笺曾擘欺江总,绮阁尘清玉树空。
宝阁排云称望仙,五云高艳拥朝天。
清溪犹有当时月,应照琼花绽绮筵。 -
88.《咏丹桂》 宋·胡榘
碎琼揉香作肌骨,霁日吹红染肤色。
人间何处有此葩,一种风流初未识。
东隅月户编三千,夜修玉关瀛洲前。
拂摇桂子偶坠此,雨露培植开韶妍。 -
89.《春日登大悲阁二首》 宋·钱惟治
阁,阁。
雕镂,彩错。
簇明霞,攒丽萼。
玉女窥牖,飞仙捧铎。
沉烟燠宝捍,媚水涵珠箔。
千山蓊郁晴霁,万井喧填晓郭。
登临秆倚傍琼栏,满目春光煦寥廓。 -
90.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
91.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
92.《石鼓歌(阁试)》 明·焦竑
周原石鼓奇且綍,几年踪迹沈蓬莱。
世遥几得睹拓本,残章断碣如琼瑰。
何人辇载逾千里,至今照耀黄金台。
河倾昆仑势曲折,雪压泰华高崔巍。 -
93.《落花篇》 明·林应亮
东邻昨夜飞红雨,落花如霰随风举。
千丛缀绮谢繁枝,九陌垂青隐芳树。
忆昨芳妍乍放时,含娟凝艳骋容姿。
盈盈绛帻承曦暖,烨烨瑶英泛露滋。 -
94.《摴蒱歌(并序)》 明·刘黄裳
龙女诵经香饭毕,长安放衙初岸帻。
桃笙幔展燕寝春,试下红衫轻一掷。
绿云点点玳梁间,海燕翩翩对远山。
仙人好博雷翻掌,玉女投壶电解颜。 -
95.《郭熙关山雪霁图》 明·苏伯衡
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
96.《南京行》 明·孙蕡
南京自古说豪雄,远胜秦中与洛中。
吴越千山高拱北,巴江一道远朝东。
秦淮水入丹阳郭,北固城连六代宫。
岌?石头如踞虎,逶迤钟岳似盘龙。 -
97.《曲江池醉歌赠长安诸公》 明·王廷相
长安诸公虎凤客,曲江宴我春微茫。
江边草没古皇迹,塔前云散千佛光。
人豪意远词锦鲜,尚书御史纷琼筵。
邺中文学不足数,洛下风流漫自贤。 -
98.《雪夜召诣高玄殿》 明·夏言
迎和门外据雕鞍,玉蝀桥头度石栏。
琪树琼林春色静,瑶台银阙夜光寒。
炉香缥缈高玄殿,宫烛荧煌太乙坛。
白首岂期天上景,朱衣仍得雪中看。 -
99.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
100.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。