-
21.《讲古文联句》 唐·皎然
帝出于震,文明始敷。
--潘述
山岳降气,龟龙负图。
--裴济 -
22.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
23.《石门洞》 宋·楼钥
扁舟百里莲城回,青山中断立两崖。
清都虎豹隐不见,但见阊阖排云开。
峰回失喜大飞瀑,声震万壑惊春雷。
掀髯目极九霄外,玉虹千丈飞空来。 -
24.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
25.《上曹宪使五十韵》 宋·程公许
骥不称其力,文当与德兼。
褊能多悻悻,小器成沾沾。
行世吾谁与,窥公意自厌,秉心漫以格,植操静而廉。 -
26.《月砚屏》 宋·项安世
云从林末起,水绕山根发。
古道无行人,疏星伴明月。
不知几千年,宝画閟岩穴。
郁盘不可耐,飞人苍崖骨。 -
27.《皇太子生辰诗》 宋·张镃
庆协丁年庆,祥开甲观雄。
九霞光绚烂,重日彩曈曨。
根本千龄固,元良万口同。
文孙觌尧法,圣子奉虞聪。