-
21.《疏影》 宋·吴潜
寒梢砌玉。
把胆瓶顿了,相伴孤宿。
寂寞幽客,筛影横斜,宜松更自宜竹。
残更蝶梦知何处,□只在、昭亭山北。 -
22.《霜天晓角(和叶检阅仁叔韵)》 宋·吴潜
倚花傍月,花底歌声彻。
最好月筛花影,花月浸、香奇绝。
双溪秋月洁。
桂棹何时发。
客里明朝送客,多少事、且休说。 -
23.《霜叶飞·重九》 宋·吴文英
断烟离绪。
关心事,斜阳红隐霜树。
半壶秋水荐黄花,香噀西风雨。
纵玉勒、轻飞迅羽,凄凉谁吊荒台古?记醉踏南屏, 彩扇咽寒蝉,倦梦不知蛮素。 -
24.《醉桃源(荷塘小隐赋烛影)》 宋·吴文英
金丸一树带霜华。
银台摇艳霞。
烛阴树影两交加。
秋纱机上花。
飞醉笔,驻吟车。
香深小隐家。
明朝新梦付啼鸦。
歌阑月未斜。 -
25.《烛影摇红(饯冯深居,翼日,其初度)》 宋·吴文英
飞盖西园,晚秋却胜春天气。
霜花开尽锦屏空,红叶新装缀。
时放清杯泛水。
暗凄凉、东风旧事。 -
26.《虞美人影·咏香橙》 宋·吴文英
黄包先著风霜劲。
独占一年佳景。
点点吴盐雪凝。
玉脍和齑冷。
洋园谁识黄金径。
一棹洞庭秋兴。
香荐兰皋汤鼎。
残酒西窗醒。 -
27.《霜天晓角》 宋·吴文英
香莓幽径滑。
萦绕秋曲折。
帘额红摇波影,鱼惊坠、暗吹沫。
浪阔。
轻棹拨。
武陵曾话别。
一点烟红春小,桃花梦、半林月。 -
28.《酹江月(山中霜寒有作)》 宋·卫宗武
露华凝聚,夜更长、寒压一床衾重。
局缩龟藏灯幌悄,明灭银钅工欲冻。
鼻观流珠,肌纹浮粟,欹枕难成梦。
明蟾交映,一窗清影梅弄。 -
29.《霜天晓角(初春即事)》 宋·刘辰翁
柳梢欲雪。
十里烟明灭。
曲曲阑干转影,教人忆、夜来月。
家人相对说。
灯花还又结。
冻雨村村□鼓,终不似、上元节。 -
30.《霜天晓角·人影窗纱》 宋·蒋捷
人影窗纱。
是谁来折花。
折则从他折去,知折去、向谁家。
檐牙。
枝最佳。
折时高折些。
说与折花人道,须插向、鬓边斜。 -
31.《满庭霜(墨梅)》 宋·周纯
脂泽休施,铅华不御,自然林下真风。
欲窥馀韵,何处问仙踪。
路压横桥夜雪,看暗淡、残月朦胧。
无言处,丹青莫拟,谁寄染毫工。 -
32.《满庭霜(宴黄仲秉镇江守)》 宋·葛郯
红叶飞时,青山缺处,云横秋影斜阳。
凤凰旌节,何事到吾乡。
要见大江东去,寒光静、水与天长。
人争看,恩袍焕锦,新惹御炉香。 -
33.《满庭霜(宴黄仲秉镇江守)》 宋·葛郯
红叶飞时,青山缺处,云横秋影斜阳。
凤凰旌节,何事到吾乡。
要见大江东去,寒光静、水与天长。
人争看,恩袍焕锦,新惹御炉香。 -
34.《霜天晓月(梅)》 宋·萧泰来
千霜万雪。
受尽寒磨折。
赖是生来瘦硬,浑不怕、角吹彻。
清绝。
影也别。
知心惟有月。
原没春风情性,如何共、海棠说。 -
35.《疏影(笋薄之平江)》 宋·邓剡
瑶尊蘸翠。
短长亭送别,风恋晴袂。
腊树迎春,一路清寒,能消几日羁思。
霜华不惜阳关柳,悄莫系、行人嘶骑。 -
36.《疏影》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
37.《疏影》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
38.《疏影(庐山瀑布)》 宋·彭履道
银云缥缈。
正石梁倒挂,飞下晴昊。
早挽悬河,高泻鲸宫,洪声百步低小。
分明仙仗崆峒过,又化作,归帆杳杳。 -
39.《霜天晓角·晚次东阿》 清·朱彝尊
鞭影匆匆,又铜城驿东。
过雨碧罗天净,才八月,响初鸿。
微风何寺钟?夕曛岚翠重。
十里鱼山断处,留一抹、枣林红。 -
40.《形影神三首》 魏晋·陶渊明
贵贱贤愚,莫不营营以惜生,斯甚惑焉;故极陈形影之苦,言神辨自然以释之。
好事君子,共取其心焉。
形赠影
天地长不没,山川无改时。