-
101.《出山寄苏从事》 唐·方干
寸心似火频求荐,两鬓如霜始息机。
隔岸鸡鸣春耨去,邻家犬吠夜渔归。
倚松长啸宜疏拙,拂石欹眠绝是非。
多谢元瑜怜野贱,时回车马发光辉。 -
102.《山中言事寄赠苏判官》 唐·方干
寸心似火频求荐,两鬓如霜始息机。
隔岸鸡鸣春耨去,邻家犬吠夜渔归。
倚松长啸成疏拙,拂石欹眠绝是非。 -
103.《忆九华》 唐·罗隐
九华巉崒荫柴扉,长忆前时此息机。
黄菊倚风村酒熟,绿蒲低雨钓鱼归。
干戈已是三年别,尘土那堪万事违。
回首佳期恨多少,夜阑霜露又沾衣。 -
104.《赠边将》 唐·韦庄
昔因征远向金微,马出榆关一鸟飞。
万里只携孤剑去,十年空逐塞鸿归。
手招都护新降虏,身著文皇旧赐衣。
只待烟尘报天子,满头霜雪为兵机。 -
105.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
106.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
107.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
108.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
109.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
110.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
111.《山居八咏》 唐·常达
身闲依祖寺,志僻性多慵。
少室遗真旨,层楼起暮钟。
啜茶思好水,对月数诸峰。
有问山中趣,庭前是古松。 -
112.《送高九经赴举》 唐·贯休
回也曾言志,明君则事之。
中兴今若此,须去更何疑。
志列秋霜好,忠言剧谏奇。
陆机游洛日,文举荐衡时。
虎迹商山雪,云痕岳庙碑。
夫君将潦倒,一说向深知。 -
113.《送高九经赴举》 唐·贯休
回也曾言志,明君则事之。
中兴今若此,须去更何疑。
志列秋霜好,忠言剧谏奇。
陆机游洛日,文举荐衡时。
虎迹商山雪,云痕岳庙碑。
夫君将潦倒,一说向深知。 -
114.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
115.《送幽禅师》 唐·齐己
霜繁野叶飞,长老卷行衣。
浮世不知处,白云相待归。
磬和天籁响,禅动岳神威。
莫便言长往,劳生待发机。 -
116.《赠樊处士》 唐·齐己
小子声名天下知,满簪霜雪白麻衣。
谁将一著争先后,共向长安定是非。
有路未曾迷日用,无贪终不乱天机。
闲寻道士过仙观,赌得黄庭两卷归。 -
117.《谢《阴符经》勉送藏休上人二首》 唐·齐己
事遂鼎湖遗剑履,时来渭水掷鱼竿。
欲知贤圣存亡道,自向心机反覆看。
一林霜雪未沾头,争遣藏休肯便休。
学尽世间难学事,始堪随处任虚舟。 -
118.《初冬旅舍早怀》 唐·怀浦
枕上角声微,离情未息机。
梦回三楚寺,寒入五更衣。
月没栖禽动,霜晴冻叶飞。
自惭行役早,深与道相违。 -
119.《初冬旅舍早怀》 唐·怀浦
枕上角声微,离情未息机。
梦回三楚寺,寒入五更衣。
月没栖禽动,霜晴冻叶飞。
自惭行役早,深与道相违。 -
120.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。