-
121.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
122.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
123.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
124.《醉中留别永叔子履》 宋·梅尧臣
新霜未落汴水浅,轻舸惟恐东下迟。
遶城假得老病马,一步一跛饮人疲。
到君官舍欲取别,君惜我去频增嘻。
便步髯奴呼子履,又令开席罗酒卮。 -
125.《贺新郎·别友》 现代·毛泽东
挥手从兹去。
更那堪凄然相向,苦情重诉。
眼角眉梢都似恨, -
126.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长? -
127.《鸳鸯篇》 唐·陈子昂
飞飞鸳鸯鸟。
举翼相蔽亏。
俱来绿潭里。
共向白云涯。 -
128.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
129.《侍五官中郎将建章台集诗》 魏晋·应玚
朝雁鸣云中。
音响一何哀。
问子游何乡。
戢翼正徘徊。 -
130.《雁》 宋·丁谓
避缴非无意,随阳自有期。
飞霜联伯仲,叫月应壎篪。
小雅宣王什,登歌武帝辞。
青冥时矫翼,燕雀尔焉知。 -
131.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
132.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉!秋之为气也。
萧瑟兮,草木摇落而变衰。
憭栗兮,若在远行。
登山临水兮,送将归。 -
133.《奉送达兼善御史赴河南宪佥十二韵》 元·傅若金
圣治尊儒术,贤才翼帝躬。
立朝防触豸,行路避乘骢。
复道河南去,先愁冀北空。
激扬元自任,出处岂谋同?地绝看持节,天长惜转蓬。 -
134.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
135.《句》 宋·石延年
蝶遗粉翼轻难拾,鹤坠霜毛散未抟。
-
136.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
137.《蝉》 宋·潘牥
秋事遽如许,空山夜已蝉。
多吟清露底,偏傍竹篱边。
翼似霜余叶,声如雨后泉。
儿曹读书罢,贪听不成眠。 -
138.《寿汤吏部》 宋·叶巽斋
朔风烈烈吹繁霜,天地闭塞阳气藏。
玄冥恣横生育息,万类郁结无辉光。
东皇爱物怜下土,斡旋造化回机杼。
新阳用事阴类消,爱命崧高降申甫。 -
139.《洞仙歌 漫兴》 元·吴景奎
云间倦翼,向林边知倦。
回首吾庐梦中见。
□霜催、吟鬓尘*征衫,竟孤负、清夜猿惊鹤怨。
绨袍空敝却,岁月无情,赢得当时故人恋。 -
140.《百字令 赠宋六嫂 词品五》 元·滕宾
柳颦花困,把人间恩怨,尊前倾尽。
何处飞来双比翼,直是同声相应。
寒玉嘶风,香云卷雪、一串骊珠引。
元郎去后,有谁着意题品。