-
21.《莺声》 唐·罗隐
井上梧桐暗,花间雾露晞。
一枝晴复暖,百啭是兼非。
金屋梦初觉,玉关人未归。
不堪闲日听,因尔又沾衣。 -
22.《酹江月(咏芍药)》 宋·曾协
一年好处,是满城红药,留连□□。
十里扬州应费了,多少春工妆饰。
弱质欹风,芳心带露,酒困娇无力。
园林绿暗,粉光低占丛碧。 -
23.《满江红(寿王实之)》 宋·刘克庄
鹤驭来时,长占定、一年清绝。
九万里、纤云收尽,帝青空阔。
月露偏为丹桂地,风霜欲放黄花节。
听玉笙、缥缈度侯山,吹初彻。 -
24.《三姝媚(夷则商)》 宋·吴文英
吹笙池上道。
为王孙重来,旋生芳草。
水石清寒,过半春犹自,燕沈莺悄。
稚柳阑干,晴荡漾、禁烟残照。 -
25.《赠白马王彪》 魏晋·曹植
序曰:黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝师,会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止。 -
26.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
27.《月坡亭李耆明见菊》 宋·毛幵
初阳散微和,晞露耿余明。
引花吸其精,助我养修龄。
人生凭化迁,日夜枯与荣。
聊为寂寞游,放此真率情。 -
28.《海棠》 宋·张冕
海棠栽植遍尘寰,未必成都欲咏难。
山木瓜开千颗颗,水林檎发一攒攒。
初疑红豆争头缀,忽觉燕脂众手丸。
西蜀僧家根拨小,南荆宫舍树支宽。 -
29.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
30.《题钟圣举积学斋》 宋·文天祥
东家筑黄金,西家列珊瑚。
叹此草露晞,良时聊斯须。
古人重孜孜,殖学乃菑畲。
彼美不琢雕,椟中竟何如。 -
31.《琴歌》 宋·白玉蟾
月华飞下海棠枝,楼头春风鼓角悲。
玉杯吸乾漏声转,金剑舞罢花影移。
蘂珠仙子笑移烛,唤起苍潭老龙哭。
一片高山流水心,三奏霓裳羽衣曲。 -
32.《述九颂·纪生》 宋·程公许
一之日兮周正,建子他良辰。
黄钟兮起律,鲁台兮望云。
气机兮翕辟,往来兮不停。
皇揆予兮初度,秉幼志兮洁贞, -
33.《过王彦与郊居》 宋·释正觉
晨露晞时桑柘,宿云敛处溪山,摩诘画图未卷,渊明农事初閒。