-
121.《东轩白芍药盛开》 宋·黎廷瑞
宿雨卷余芳,庭户绿阴静。
玉仙从何来,服佩淡如莹。
迎飚薰自远,承露色弥正。
尚嫌脂粉涴,肯与頳紫竞。 -
122.《摸鱼子 洹堂盆池红日莲开,予适卧病城居,》 元·许有壬
者方未已,喜而赋此笑当年柏台兰省,四时风景孤负。
归来幸得身无事,底又匆匆朝暮。
心口语。
是传癖诗*,常把芳辰误。 -
123.《摸鱼子 洹堂盆池红日莲开,予适卧病城居,》 元·许有壬
者方未已,喜而赋此笑当年柏台兰省,四时风景孤负。
归来幸得身无事,底又匆匆朝暮。
心口语。
是传癖诗*,常把芳辰误。 -
124.《喜迁莺·门开悟》 元·王哲
门开悟。
此去难为,双眸回顾。
得云*,怡然稳驾,飚外乐声堪*。
他旧朋霞友,舞袖前来谈吐。 -
125.《感皇恩 乙酉岁八月九日晚,极雨开霁,碧空》 元·王恽
。
遂披衣步月于庭中,久之,觉风露凛然,恍疑去青冥无岁也。
因以感皇恩歌之,且寓幽怀之梗概云佳节近中秋,秋霖晴快。
飞净残云碧空大。 -
126.《风入松 观灯下半开杏花》 元·王恽
一枝浓艳照华堂。
暖*贮春光。
写生莫羡徐熙笔,风流在、百子池傍。
点缀红妆玉颊,帘苫粉淡宫妆。 -
127.《和运使王密学西亭未开牡丹》 宋·宋庠
新年西圃带轻寒,芳意含华洽客欢。
瑞露只知催濯锦,朝霞犹欲隐乘鸾。
暗期玉蕊蜂窠润,偷裛天香蝶粉乾。
应为主人恩不浅,併留颜色占春兰。 -
128.《赋曹开府遗事》 宋·项安世
大隗山前苦露深,佛狸江上剑成林。
当时不作一身计,圣主自明方寸心。
勇去峥嵘都是胆,归来静密不闻音。
平生羞预外庭事,此段当镌墓石阴。 -
129.《墨君十咏·露叶》 宋·王铚
秀色娟娟自出尘,晓枝更带露华新。
清风一至如相语,从此开帘来故人。 -
130.《松花开竹笋茂喜而咏之》 宋·裘万顷
繁花密笋暮春时,妆点园林一段奇。
金粉生香风细细,斑衣留润露垂垂。
品高宜入神仙药,节劲终全冰雪姿。
笑彼杏桃儿女态,谩争艳冶媚山歧。 -
131.《子开移居郊外》 宋·赵汝鐩
数间低矮屋,不可以抬头。
嫌市尘埃浊,寻山泉石幽。
门松霜干古,窗竹露竿修。
办此一廛了,从今何所求。 -
132.《别墅芍药盛开沈公辟有诗见嘲次韵代柬》 宋·陈棣
谁为东君得意忙,尚留红药殿群芳。
脸霞得酒生朝晕,衣翠笼纱弄晚妆。
剩馥倚风来蝶翅,残膏和露到蜂房。
惜花极力搜佳句,瘦损东阳笑沈郎。 -
133.《亭下玉兰花开》 宋·陆文圭
初如春笋露织妖,拆似式莲白羽摇。
亭下吟翁步明月,玉人虚度可娄膏。 -
134.《挽何有开》 宋·陆文圭
捧檄垂三考,还家甫一旬。
风云千里志,露电百年身。
讲席辞多士,帷堂泣老亲。
三生有遗恨,五福少全人。 -
135.《靠布袋看髑髅不开口笑赞》 宋·释绍昙
笑不露唇,见不透脱。
布袋靠得虽牢,髑髅枯眼再活。
若要活奉化,肚肠尽情拈却。 -
136.《开襟》 宋·释文珦
开襟坐石床,岂是俗肝肠。
月露寒秋气,天风生夜凉。
禽猿四山寂,松桂满林香。
万事不相接,谁知幽兴长。 -
137.《王亚之元夕招客庭下红梅两株相对盛开》 宋·王洋
君家不种通神钱,只种春色留庭前。
庭前春色谁最妍,二女解佩来江边。
沉沉华屋清夜起,火树银花月如水。
自然颜色变韶稚,况乃新妆露初洗。 -
138.《逆旅主人家园木犀始开谨辍两握副以二绝句驰》 宋·曾丰
月里秋犹未满机,人间风露发其微。
悬知朱墨长生睡,急诏黄香略解围。 -
139.《前日偕长文赴大庾饭坐中见黄菊盛开故有前作》 宋·张九成
曾向华筵折数枝,不知心正阿谁思。
却怜弄玉吹箫伴,忘了小桥同醉时。
和泪盈盈凄晓露,含情脉脉怨东篱。
孙郎风味年来减,且对西风罚满卮。 -
140.《春日玄武门宴群臣》 唐·李世民
韶光开令序,淑气动芳年。
驻辇华林侧,高宴柏梁前。
紫庭文珮满,丹墀衮绂连。
九夷簉瑶席,五狄列琼筵。