-
121.《东湖歌》 宋·赵汝鐩
湖光荡绿春拍塞,百雉之乐才咫尺。
五步一亭十步榭,轩窗处处临水避。
露浓昼淑花溜红,烟嫩堤平草连碧。
俯窥萍罅鱼上下,仰听木杪禽格磔。 -
122.《中秋谢施婺源爰》 宋·许月卿
高情古意清溪楼,静拍栏干尽两眸。
月不露圭天有道,风能□谷水无愁。
从于所好万青壑,舍我其谁双白鸥。
别样主人情重处,不将红妓涴中秋。 -
123.《纪行十首 金川门》 明·张羽
两山夹沧江,拍浮若无根。
利石侔剑戟,风涛相吐吞。
维天设巨险,为今国东门。
试将一卒守,坚若万马屯。 -
124.《酬春湖史履庸惠四皓图》 宋·艾性夫
有客有客吾春湖,踏霜打门呼老夫。
寒温粗了不暇坐,两手奉我商山图。
皓首庞眉发如漆,千古高人谁画出。
疏行大字各题诗,颇类涪翁老年笔。 -
125.《咏史上·四皓》 宋·陈普
长乐卮前露雪眉,岩花乱笑出山时。
有人拍手瓜田裹,来往青门总不知。 -
126.《荷》 宋·邓深
田田藕叶绿如裳,拍塞池亭尽是香。
不受纤尘偏受露,十分清绝倚晨光。 -
127.《滴翠松》 宋·黄庚
老翠蟠空一样高,月分寒影落庭皋。
哦诗猛把阑干拍,宿鹤惊飞露湿袍。 -
128.《梦江彦文》 宋·李处权
春寒苹末风尤劲,过雨山林都眼净。
西江天来泻明镜,劈箭孤帆飞小艇。
中有丈人若冰壶,冰为眸子玉作肤。
黄河逆流沧海枯,仿佛羡门丹丘徒。 -
129.《偈颂三十四首》 宋·释如净
瞿昙夜半翻筋斗,万像平沈大地空。
赢得波旬拍手笑,灯笼露柱暗搥胸。 -
130.《偈颂三十四首》 宋·释如净
当堂不露,主人翁元是旧时。
借影全彰,第一座屈烦今日。
雪夜金乌历堂,炎天玉兔转怀。
妙叶儿孙,全该祖父。
木人执板云中拍,石女含笙水底吸。 -
131.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
水牯牛,偏捩拗。
酷暑云林,恣情{左足右孛}跳。
山前祖父田园,忍见离离荒草。
秋风正要及时耕,脱落鞭绳无鼻窍。 -
132.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
岭上云磨松偃蹇,岩前瀑漱石琮琤。
瞿昙面目全彰露,谁道今朝始诞生。
跛云门棒,休放拍盲。
一杓香汤三拜著,听渠千古恶名行。 -
133.《舜待者以拙自处请语为警》 宋·释绍昙
大地人求巧,子独全其拙。
吃饭倒把匙,刺眼翻著袜。
只知困守株,不愁飞辩月。
天真未解分,混沌一团铁。 -
134.《偈颂七十六首》 宋·释师范
重岩风露清,深院霜天晓。
一曲少林春,几人弹得妙。
自丁弹者希,亦复听者少。
以之赠伯牙,伯牙不肯要。
以之献子期,子期拍手笑。
休休,不如留取自弹一曲,何似大石调。 -
135.《题岩寒拾》 宋·释师范
五峰路上,双涧寺前。
藏头露面,抚背拍肩。
举笔欲题题不得,断崖千仞锁寒烟。 -
136.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
纯出醍醐我常纳,露他中儿标白法。
潦倒沩山独自骑,暂借惊歌胡蝶拍。 -
137.《化无尽历》 宋·释印肃
化城立有谁知意,普雨调和润万机。
大根枝节全体露,何殊弥勒降生时。
石儿拍掌连云指,木女含笙和水吹。
试问灯笼谁解舞,知无我者快拈锤。 -
138.《德茂晨起折花叶中眼上横冲痛楚因诗戏之》 宋·王洋
幽事相关略未衰,蚤乘芳露折解枝。
如何引惹伤残处,莫是喜欢攀拍时。
人见花容如苦爱,花随人意亦相欺。
须知恩爱成烦恼,交命拚花欲怨谁。