-
81.《西轩席上探得丁香树子》 宋·韩维
物生各有性,矫之理宜伤。
如何生微木,揉结始滋芳。
开花不满把,琐碎垂丹黄。
岂识青桂枝,一引百丈缰。 -
82.《和易岩木犀韵》 宋·王柏
秋光未为老,老桂开墙隈。
虽与春风背,依吐心未灰。
香浮玉宇远,体破金粟微。
诗翁被花恼,深夜灯重吹。 -
83.《减字木兰花 秋思》 元·邵亨贞
锦屏香断。
谁在朱楼吹玉管。
唤起凄凄。
不似河桥听得时。
云阶月地。
长忆青灯*络纬。
秋满闲门。
断送潘郎瘦几分。 -
84.《减字木兰花 秋思》 元·邵亨贞
锦屏香断。
谁在朱楼吹玉管。
唤起凄凄。
不似河桥听得时。
云阶月地。
长忆青灯*络纬。
秋满闲门。
断送潘郎瘦几分。 -
85.《木兰花慢 赋酴蘼》 元·王恽
爱雪团娇小,开较晚,尽春融。
似麝染沉薰,檀轻粉薄,费尽春工。
绿阴小庭晴画,放绣帘、轻度竹梢风。
待着一天香韵,醉吟留伴诗翁。 -
86.《二十八日行香即事》 宋·项安世
晓市众果集,枇杷盛满箱。
梅施一点赤,杏染十分黄。
青李不待暑,木瓜宁论霜。
年华缘底事,亦趁贩夫忙。 -
87.《桂隐花正开得诚斋木樨七言次韵奉酬》 宋·张镃
未说香高众卉林,清名先已入人深。
衣青萼绿不见佩,屋贮阿娇纯用金。
久恨酒肠悭似琖,更输诗字响如砧。
公能为办归休计,肯向花前叹陆沉。 -
88.《春日杂兴五首》 宋·陈棣
桃李漫芬芳,终然委路旁。
踏青心欲醉,举白兴何长。
梦觉池塘绿,诗成草木香。
懒追时俗好,独立倚苍茫。 -
89.《夏雨》 宋·陆文圭
仲夏井泉溢,雨声集虚堂。
银竹演高檐,静听何浪浪。
莲弃不受水,盘珠走低昂。
溽润逼衣敌,缝我新葛裳。 -
90.《赵倅兼善再用前韵赋木犀》 宋·王洋
物外家风本自奇,人间独步九秋时。
谁登月姊青霄露,折得郄诜丹桂枝。
韫玉岩扉通户牖,蕊珠花殿彻藩篱。
渊明潭共真香醉,只与黄花作便宜。 -
91.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
92.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
93.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
94.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
95.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
96.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
97.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
98.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
99.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
100.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。