-
81.《三衢道士郑自得即天庆寮舍种梅疏池小亭扁日》 宋·程公许
高人久已悟空花,养就丹田月月华。
方丈有谁来晤语,横枝相对虑无邪。
云开衡岳重回首,雪满柯山迟到家。
乞得归间来叩户,摘将青子荐流霞。 -
82.《鄂忠武王出师疏帖赞》 宋·岳珂
於惟绍兴,扶危支倾。
揠校涖戎,不识一丁。
先生奋呼,起自诸生。
经通谊明。 -
83.《丹青阁》 宋·王迈
盛年忧国鬓毛苍,谏疏端堪铭豆觞。
行或使之苗膏雨,心乎爱矣藿倾阳。
荣华不与群儿竞,名节须留千载长。
试看丹青阁中句,吾宗有此好元方。 -
84.《和野渡为青溪赋》 宋·卫宗武
好士不论亲与疏,绝甘分少宁求余。
孔程一见便倾盖,懽如故旧其非欤。
世多奇俊无南北,平昔可曾致佳客。
吾乡良友无出君,二仲之交犹欠一。 -
85.《和青露石庵韵》 宋·何梦桂
乾坤不固夜舟藏,去跨青鸾觅玉霜。
东野诗随山月堕,龙门洒落冢泥香。
生传嘉佑皇储疏,死葬贞元绿绶章。
九些招魂招不返,黄昏豺虎啸山墙。 -
86.《题丹青阁》 宋·华岳
阁唤丹青似恐疏,丹青难向阁中模。
诗人醉眼无区别,错认烟霞作画图。 -
87.《青感》 宋·林景熙
柳花衮雪春冥冥,溪风一夜吹为萍。
萍随风去渺流水,人生无根亦如此。
故山入梦草芊芊,半窗疏雨寒食天。
晓来白发稀可数,多少朱颜化黄土。
高原冉冉青烟斜,麦饭洒松能几家。
子规叫残金粟暮,茧纸兰亭已飞去。 -
88.《改白云庵疏语为李道大》 宋·方回
昔有隐君子,中年洛阳居。
击壤歌太平,洛人为结庐。
名曰安乐窝,花间行小车。
昔有贤宰相,退休寓洛都。 -
89.《登青龙寺》 宋·李复
疏爽岩边寺,秋登更晚晴。
连冈横野断,远水隔林明。
废井余荒甃,残碑有旧名。
几经兵火劫,禾黍徧新耕。 -
90.《题赵子德修屋疏二首》 宋·陆文圭
神有青囊号救贫,如何无术自谋身。
道南大宅今安在,欲向龙舒觅主人。 -
91.《腊月二十五日偶忆孟浩然白发催年老青阳逼岁》 宋·舒岳祥
归梦涉远道,青山非故庐。
岁时筋力减,日夜鬓毛疏。
且免编民役,休论邸报除。
百年余二老,莫遣寸阴虚。 -
92.《送友人杨仲能东下以一蹴自造青云分韵得一字》 宋·孙应时
君王急搜罗,九土规混一。
蜀山甚疏远,去者今稍密。
夫君传才具,文字尤炳蔚。
陆深簿领中,尘雾昏玉质。 -
93.《诗谒按察疏斋赐贱号二大字赋诗以谢》 宋·杨公远
幸披云雾睹青天,尽道山人有宿缘。
得坐春风才半日,胜居尘世已千年。
槎枯许到银河畔,葭老容依玉树边。
两字光芒关不住,私心犹敢觅新篇。 -
94.《鶺鴒颂》 唐·李隆基
伊我轩宫,奇树青葱,蔼周庐兮。
冒霜停雪,以茂以悦,恣卷舒兮。
连枝同荣,吐绿含英,曜春初兮。 -
95.《横吹曲辞·折杨柳》 唐·孟郊
杨柳多短枝,短枝多别离。
赠远累攀折,柔条安得垂。
青春有定节,离别无定时。
但恐人别促,不怨来迟迟。 -
96.《相和歌辞·从军行》 唐·皎然
候骑出纷纷,元戎霍冠军。
汉鞞秋聒地,羌火昼烧云。
万里戍城合,三边羽檄分。
乌孙驱未尽,肯顾辽阳勋。 -
97.《琴曲歌辞·昭君怨》 唐·白居易
明妃风貌最娉婷,合在椒房应四星。
只得当年备宫掖,何曾专夜奉帏屏。
见疏从道迷图画,知屈那教配虏庭。
自是君恩薄如纸,不须一向恨丹青。 -
98.《杂曲歌辞·出门行》 唐·元稹
兄弟同出门,同行不同志。
凄凄分岐路,各各营所为。
兄上荆山巅,翻石辨虹气。
弟沉沧海底,偷珠待龙睡。 -
99.《杂曲歌辞·浩歌行》 唐·白居易
天长地久无终毕,昨夜今朝又明日。
鬓发苍浪牙齿疏,不觉身年四十七。
前去五十有几年,把镜照面心茫然。 -
100.《杂曲歌辞·从军中行路难二首》 唐·骆宾王
君不见封狐雄虺自成群,冯深负固结妖氛。
玉玺分兵征恶少,金坛受律动将军。
将军拥旄宣庙略,战士横行静夷落。