-
41.《春色满皇州(一作滕迈诗)》 唐·薛能
蔼蔼复悠悠,春归十二楼。
最明云里阙,先满日边州。
色媚青门外,光摇紫陌头。
上林荣旧树,太液镜新流。
暖带祥烟起,清添瑞景浮。
阳和如启蛰,从此事芳游。 -
42.《题文翁石室》 唐·裴铏
文翁石室有仪形,庠序千秋播德馨。
古柏尚留今日翠,高岷犹蔼旧时青。
人心未肯抛膻蚁,弟子依前学聚萤。
更叹沱江无限水,争流只愿到沧溟。 -
43.《题文翁石室》 唐·裴铏
文翁石室有仪形,庠序千秋播德馨。
古柏尚留今日翠,高岷犹蔼旧时青。
人心未肯抛膻蚁,弟子依前学聚萤。
更叹沱江无限水,争流只愿到沧溟。 -
44.《题文翁石室》 唐·裴铏
文翁石室有仪形,庠序千秋播德馨。
古柏尚留今日翠,高岷犹蔼旧时青。
人心未肯抛膻蚁,弟子依前学聚萤。
更叹沱江无限水,争流只愿到沧溟。 -
45.《咸通十四年府试木向荣(题中用韵)》 唐·郑谷
园林青气动,众木散寒声。
败叶墙阴在,滋条雪后荣。
欣欣春令早,蔼蔼日华轻。
庾岭梅先觉,隋堤柳暗惊。
山川应物候,皋壤起农情。
只待花开日,连栖出谷莺。 -
46.《赋得垣衣》 唐·李得
漠漠复霏霏,为君垣上衣。
昭阳辇下草,应笑此生非。
掩蔼青春去,苍茫白露稀。
犹胜萍逐水,流浪不相依。 -
47.《登云梯》 唐·殷琮
碧落远澄澄,青山路可升。
身轻疑易蹋,步独觉难凭。
逦迤排将近,回翔势渐登。
上宁愁屈曲,高更喜超腾。
江树遥分蔼,山岚宛若凝。
赤城容许到,敢惮百千层。 -
48.《秋雨联句》 唐·韩愈
万木声号呼,百川气交会。
——孟郊
庭翻树离合,牖变景明蔼。
——韩愈 -
49.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
50.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
51.《白发赋》 魏晋·左思
星星白发,生于鬓垂。
虽非青蝇,秽我光仪。
策名观国,以此见疵。
将拔将镊,好爵是縻。 -
52.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
53.《怀园引》 南北朝·谢庄
鸿飞从万里,飞飞河岱起。
辛勤越霜雾,联翩溯江汜。
去旧国,违旧乡,旧山旧海悠且长。
回首瞻东路,延翮向秋方。 -
54.《山亭宴慢(中吕宫)》 宋·张先
宴亭永昼喧箫鼓。
倚青空、画阑红柱。
玉莹紫微人,蔼和气、春融日煦。
故宫池馆更楼台,约风月、今宵何处。 -
55.《蝶恋花》 宋·秦观
舟泊浔阳城下住。
杳蔼昏鸦,点点云边树。
九派江分从此去。
烟波一望空无际。
今夜月明风细细。
枫叶芦花,的是凄凉地。
不必琵琶能触意。
一樽自湿青衫泪。 -
56.《望海朝(叔父知县庆宅并章服)》 宋·史浩
烟笼香径,霞舒花砌,东君绣出芳辰。
蝶羽弄轻,莺声啭巧,嬉嬉舞态歌唇。
纶制出严宸。
曳耀春品服,荣锡绯银。 -
57.《念奴娇(王守生辰)》 宋·仲并
金滕事业。
庆丹青千载,勋在王室。
圣主英明平万国,天产非常人物。
岳渎分灵,熊罴符梦,五百年方出。 -
58.《八声甘州(寿刘舍人)》 宋·李曾伯
记当年、虏压顺昌城,直欲付靴尖。
赖君家乃祖,笑麾白羽,净洗腥膻。
荆州甘棠蔼蔼,浓墨字犹鲜。
少出_云手,整顿青毡。 -
59.《满庭芳(寿余节使)》 宋·王义山
线柳迎风,锦棠媚日,十分春色豪奢。
青烟宫烛,飞入待臣家。
瑞霭深笼画戟,寿星照、曲纛高牙。
因知是、崧高华旦,玳宴醉琼花。 -
60.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。