-
141.《岳麓道林寺》 唐·韦蟾
石门迥接苍梧野,愁色阴深二妃寡。
广殿崔嵬万壑间,长廓诘曲千岩下。
静听林飞念佛鸟,细看壁画驮经马。 -
142.《送刘侍御重使江西》 唐·贾岛
时当苦热远行人,石壁飞泉溅马身。
又到钟陵知务大,还浮湓浦属秋新。
早程猿叫云深极,宿馆禽惊叶动频。
前者已闻廉使荐,兼言有画静边尘。 -
143.《送卢使君赴夔州》 唐·刘驾
铙管随征旆,高秋上远巴。
白波连雾雨,青壁断蒹葭。
凭几双瞳静,登楼万井斜。
政成知俗变,当应画轮车。 -
144.《游上方石窟寺》 唐·刘沧
苔径萦回景渐分,翛然空界静埃氛。
一声疏磬过寒水,半壁危楼隐白云。
雪下石龛僧在定,日西山木鸟成群。
几来吟啸立朱槛,风起天香处处闻。 -
145.《屣步访鲁望不遇》 唐·皮日休
雪晴墟里竹欹斜,蜡屐徐吟到陆家。
荒径扫稀堆柏子,破扉开涩染苔花。
壁闲定欲图双桧,厨静空如饭一麻。
拟受太玄今不遇,可怜遗恨似侯芭。 -
146.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
147.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
148.《苔》 唐·李咸用
几年风雨迹,叠在石孱颜。
生处景长静,看来情尽闲。
吟亭侵坏壁,药院掩空关。
每忆东行径,移筇独自还。 -
149.《秋夜》 唐·方干
度鸿惊睡醒,欹枕已三更。
梦破寂寥思,灯残零落明。
空窗闲月色,幽壁静虫声。
况是离乡久,依然无限情。 -
150.《春雨》 唐·吴融
霏霏漠漠暗和春,幂翠凝红色更新。
寒入腻裘浓晓睡,细随油壁静香尘。
连云似织休迷雁,带柳如啼好赠人。
别有空阶寂寥事,绿苔狼藉落花频。 -
151.《茆亭》 唐·徐夤
鸳瓦虹梁计已疏,织茅编竹称贫居。
剪平恰似山僧笠,扫静真同道者庐。
秋晚卷帘看过雁,月明凭槛数跳鱼。
重门公子应相笑,四壁风霜老读书。 -
152.《访山友》 唐·曹松
一径通高屋,重云翳两原。
山寒初宿顶,泉落未知根。
急雨洗荒壁,惊风开静门。
听君吟废夜,苦却建溪猿。 -
153.《郑补阙山居》 唐·李洞
高节谏垣客,白云居静坊。
马饥餐落叶,鹤病晒残阳。
野雾昏朝烛,溪笺惹御香。
相招倚蒲壁,论句夜何长。 -
154.《登楼望月二首》 唐·刘辟
圆月当新霁,高楼见最明。
素波流粉壁,丹桂拂飞甍。
下瞰千门静,旁观万象生。
梧桐窗下影,乌鹊槛前声。 -
155.《题赠高闲上人》 唐·陈陶
檐卜花间客,轩辕席上珍。
笔江秋菡萏,僧国瑞麒麟。
内殿初招隐,曹溪得后尘。
龙蛇惊粉署,花雨对金轮。 -
156.《题黄居寀秋山图》 唐·徐光溥
天与黄筌艺奇绝,笔精回感重瞳悦。
运思潜通造化工,挥毫定得神仙诀。
秋来奉诏写秋山,写在轻绡数幅间。 -
157.《河中献捷》 唐·张随
叛将忘恩久,王师不战通。
凯歌千里内,喜气二仪中。
寇尽条山下,兵回汉苑东。
将军初执讯,明主欲论功。
落日烟尘静,寒郊壁垒空。
苍生幸无事,自此乐尧风。 -
158.《雪夜听猿吟》 唐·顾伟
寒岩飞暮雪,绝壁夜猿吟。
历历和群雁,寥寥思客心。
绕枝犹避箭,过岭却投林。
风冷声偏苦,山寒响更深。
听时无有定,静里固难寻。
一宿扶桑月,聊看怀好音。 -
159.《游长安诸寺联句·长乐坊安国寺·红楼联句(隐侯体)》 唐·段成式
重叠碎晴空,馀霞更照红。
蝉踪近鳷鹊,鸟道接相风。
——张希复
苔静金轮路,云轻白日宫。
壁诗传谢客,门榜占休公。
——段成式 -
160.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。