-
121.《甲午孟夏祝公辅道过山中遂偕如上饶赴孟史君》 宋·黎廷瑞
南山有田不归种,大瓠濩落无所用。
遂令沉沉走长江,万里艰危忆君共。
尝疑公佩延平剑,引得九渊龙子閧。
雁汊渡头鏖北风,真是脱身人鮓瓮。 -
122.《倦绣图》 宋·仇远
花残院静昼阴长,困思瞢腾下绣床。
肯信村中蓬鬓女,夜灯辛苦织机忙。 -
123.《赠清晓师》 宋·释智圆
道胜尘机息,讲馀林叶枯。
清名高卧远,黑发苦吟无。
庭静秋云澹,窗闲夜月孤。
时闻适幽兴,上阁望平湖。 -
124.《赠清义律师》 宋·释智圆
律藏精持世所稀,淡然高趣自忘机。
禅开静室苍苔遍,饭起闲窗独鸟归。
雪岳夜钟清度枕,水轩秋月冷侵衣。
吟馀讲罢无他事,人外时容扣竹扉。 -
125.《赠守能师》 宋·释智圆
高卧湖山畔,尘机任万端。
连云吟阁静,度水讲钟寒。
幽户碧嶂闭,新书雪夜刊。
却应趋竞者,相笑隐林峦。 -
126.《妾薄命》 宋·王铚
寒闺有静女,十载念远征。
命似绛绡薄,身同朝露轻。
存心合欢绮,待得机杼成。
从来君独赏,讵可卖都城。 -
127.《送赵无己之临川》 宋·方回
古之诸侯公侯伯,今之诸侯二千石。
建邦作郡事不同,后车皆当载宾客。
钓鱼吕望朝弃竿,饭牛宁越夜辞轭。
云龙风虎机会偶,赫奕功名垂竹帛。 -
128.《题徐仲彬达观亭》 宋·方回
乾涵坤毓万汇夥,独得为人赖钧播。
八尺身为天地赘,一寸心将天地裹。
道眼自应非肉眼,以心观物无不可。
灵台光尘日月县,肯使一丝挂尘堁。 -
129.《雅宜山在城西五十里有德庵在其下穹寄山福寺》 宋·陆文圭
雅宜山低一眷石,气历化高千丈碧。
不论城市与林丘,爱山倒是诗人癖。
寒泉修竹苍岸底,青山解与高人语。
花落猿吟总是机,举似山僧尽马句。 -
130.《吾心》 宋·释文珦
吾心静而贞,是乃出天禀。
驱之入尘樊,违性岂不甚。
所对非同流,欲语口还噤。
世涂机穽多,动足常懔懔。 -
131.《寻幽宿隐者居》 宋·释文珦
先生巢许流,远志在箕颍。
由来天机深,遂使尘事屏。
云霾山径长,草没柴门静。
相逢冬日暮,共语寒夜永。 -
132.《野僧》 宋·释文珦
野僧尘虑尽,住在最深峰。
庭树巢孤鹤,崖湫宅老龙。
瀑绡悬百尺,云幌羃千重。
静里玄机发,登楼夜击钟。 -
133.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
口阔鼻隆,神静心空。
雪芦岸稜远,水天秋色同。
夜寒北斗垂金柄,月落西山藏玉弓。
真机宛转,幻住圆融。
古佛自然界交露柱,翻手覆手看变通。 -
134.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
兀兀之姿,拙钝之师。
静而亡像,动不知时。
有口要挂壁,无机不度丝。
秋气清而星河淡淡,天宇阔而夜斗垂垂。
是个面目兮,与你相随。 -
135.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
神定气平,心空智明。
其机静而自应,其用虚而不盈。
寒潭月落,霁夜河横。
绍了亡祖位,借功成佛名。
建立因缘皆尔尔,刹尘世界与众生。 -
136.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉目岩岩,身心静恬。
万机自息,一默谁参。
虚空兮霁云卷谷,清白兮夜月濯潭。
春入丛林兮谩道化工百亿,神游浩劫兮底意真超二三。 -
137.《偈颂七十八首》 宋·释正觉
云无心而自闲,天无际而能宽。
道无像而普应,神无虑而常安。
随之也不见去迹,迎之也不见来端。
一藏教只成赞叹,三世佛止可傍观。
烛晓堂虚,织妇转机梭路细。
水明夜静,渔老拥蓑船月寒。 -
138.《豀鱼》 宋·舒岳祥
红白豀鱼也可怜,夜凉沙静枕流眠。
澄潭百尺无机事,自古何人作钓船。