-
1.《残句其间绝品非不佳》 宋·苏轼
其间绝品非不佳,张禹纵贤非鱼鲠。
-
2.《冲谷道章少隐还自上饶不见过而遂归怀玉作诗》 宋·赵蕃
幽居非不佳,竹屋静以深。
春归邈亡踪,草木成嘉阴。
天气殊未快,令人头岑岑。
忽思从公谭,微风动衣襟。 -
3.《林夫体中不佳而能不废翰墨且蒙以文轴见教其》 宋·李流谦
瓠肥不必缘糠覈,倒床鼾睡掀四壁。
饭山诗好自应瘦,骑省赋成发先白。
公子翩翩钟鼎家,宜有骚人歌锦瑟。
数从癯儒弄文字,会令二竖喜投隙。 -
4.《池州送孟迟先辈》 唐·杜牧
昔子来陵阳,时当苦炎热。
我虽在金台,头角长垂折。
奉披尘意惊,立语平生豁。
寺楼最鶱轩,坐送飞鸟没。 -
5.《池州送孟迟先辈》 唐·杜牧
昔子来陵阳,时当苦炎热。
我虽在金台,头角长垂折。
奉披尘意惊,立语平生豁。
寺楼最鶱轩,坐送飞鸟没。 -
6.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
7.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
8.《休日清晓读书多稼亭》 宋·杨万里
携家守荆溪,匆匆已一暮。
官舍非不佳,怀抱长鲜怡。
若非僮仆病,定复儿女啼。
昔贫叹不饱,今愁岂缘饥。 -
9.《寄谢碧云张高士》 宋·程公许
临邛自昔多仙才,鹤鸣神丹夜昭回。
唐鸿都客尤奇俊,飞神碧落超蓬莱。
宋采石战强敌摧,少微褒封自公台。
心印今复传云来。 -
10.《涌金亭示同游诸君》 金朝·元好问
太行元气老不死,上与左界分山河。
有如巨鳌昂头西入海,突兀已过余坡陀。
我从汾晋来,山之面目腹背皆经过。
济源盘谷非不佳,烟景独觉苏门多。 -
11.《游石龙偶成寺僧通首坐饱历丛林归老山故诗多》 宋·冯时行
飞泉撼琳球,群山高崔嵬。
中有古道场,紫烟笼观台。
石门不施关,荣辱自不来。
霜钟鸣万壑,日出山雾开。 -
12.《题新宫》 宋·赵蕃
到处江山非不佳,不归佛屋即仙家。
南山自好不归去,落魄赋诗天一涯。 -
13.《用元韵答清老》 宋·王炎
篆车创始自稚轮,筦簟从初但蒲稿。
诗到晚唐非不佳,少似国风能理到。
嗟予耄矣弃颍泓,卧病终年长却扫。
客无脱屦一榻悬,人不到门群雀噪。 -
14.《生查子(独游西岩)》 宋·辛弃疾
青山非不佳,未解留侬住。
赤脚踏沧浪,为爱清溪故。
朝来山鸟啼,劝上山高处。
我意不关渠,自要寻兰去。 -
15.《寿崔西清二首》 宋·洪咨夔
武侯王佐材,有胆大如屋。
爱之莫助之,只手挈全蜀。
淋漓出师表,所举良且淑。
孔鸾非不佳,健翮欠鸿鹄。
先生能休休,用众不用独。
何止福蜀人,为作天下福。 -
16.《次韵章时可》 宋·陈造
般门难呈拙,抑屋方自咎。
诗肩卓两峰,因君笑今又。
袖手非不佳,拜赐良独厚。
翩翩王公孙,肝肺衷绘绣。 -
17.《老梅》 宋·赵蕃
稚梅非不佳,颜色终敷腴。
惟此老不枯,故能清且臞。 -
18.《自顺阳至均房道五首用陈符宝去非韵》 宋·张嵲
行客日暮时,愁闻萧条风。
云山当我前,适与清兴同。
夕涧生白烟,蒸空自溟濛。
林壑岂不佳,陟降烦奴僮。 -
19.《杨周辅来考试刑法同在别闱刚直士也喜为赋此》 宋·晁公溯
风俗嗟久衰,所见皆软熟。
今年客益州,得此一士足。
古来丰镐都,气压瀍涧卜。
岂须和氏璧,自有蓝田玉。 -
20.《罗仙宫道士留午饭后遍览山中佳景三十六峰罗》 宋·程公许
老树万安驿,古井罗真山。
玉虬五云车,仙翁此往还。
云纵久不刓,泛景疑可攀。
忆昔摛藻频,题诗揭松关。