-
201.《哭富嘉谟》 唐·吴少微
吾友适不死,於戏社稷臣。
直禄非造利,长怀大庇人。
乃通承明籍,遘此敦牂春。
药厉其可畏,皇穹故匪仁。 -
202.《奉和圣制送张说巡边》 唐·崔禹锡
供帐何煌煌,公其抚朔方。
群僚咸饯酌,明主降离章。
关塞重门下,郊岐禁苑傍。
练兵宜雨洗,卧鼓候风凉。 -
203.《同王维过崔处士林亭》 唐·卢象
映竹时闻转辘轳,当窗只见网蜘蛛。
主人非病常高卧,环堵蒙笼一老儒。 -
204.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
205.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。 -
206.《寻西山隐者不遇/山行寻隐者不遇》 唐·丘为
绝顶一茅茨,直上三十里。
扣关无僮仆,窥室唯案几。
若非巾柴车,应是钓秋水。
差池不相见,黾勉空仰止。 -
207.《酬汴州李别驾赠》 唐·祖咏
秋风多客思,行旅厌艰辛。
自洛非才子,游梁得主人。
文章参末议,荣贱岂同伦。
叹逝逢三演,怀贤忆四真。
情因恩旧好,契托死生亲。
所愧能投赠,清言益润身。 -
208.《题綦毋校书别业》 唐·李颀
常称挂冠吏,昨日归沧洲。
行客暮帆远,主人庭树秋。
岂伊问天命,但欲为山游。
万物我何有,白云空自幽。 -
209.《缓歌行》 唐·李颀
小来托身攀贵游,倾财破产无所忧。
暮拟经过石渠署,朝将出入铜龙楼。
结交杜陵轻薄子,谓言可生复可死。 -
210.《晚次东亭献郑州宋使君文》 唐·储光羲
自初宾上国,乃到邹人乡。
曾点与曾子,俱升阙里堂。
武皇恢大略,逸翮思寥廓。
三居清宪台,两拜文昌阁。 -
211.《祭风伯坛应张太祝作》 唐·储光羲
圣主御青春,纶言命使臣。
将修风伯祀,更福太平人。
帟幕宵联事,坛场晓降神。
帝心矜动物,非为属车人。 -
212.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
213.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
214.《香积寺礼拜万回平等二圣僧塔》 唐·王昌龄
真无御化来,借有乘化归。
如彼双塔内,孰能知是非。
愚也骇苍生,圣哉为帝师。
当为时世出,不由天地资。
万回主此方,平等性无违。
今我一礼心,亿劫同不移。
肃肃松柏下,诸天来有时。 -
215.《至南陵答皇甫岳》 唐·王昌龄
与君同病复漂沦,昨夜宣城别故人。
明主恩深非岁久,长江还共五溪滨。 -
216.《茱萸女》 唐·万楚
山阴柳家女,九日采茱萸。
复得东邻伴,双为陌上姝。
插枝著高髻,结子置长裾。
作性常迟缓,非关诧丈夫。
平明折林樾,日入返城隅。
侠客要罗袖,行人挑短书。
蛾眉自有主,年少莫踟蹰。 -
217.《过萧尚书故居见李花,感而成咏》 唐·刘长卿
手植已芳菲,心伤故径微。
往年啼鸟至,今日主人非。
满地谁当扫,随风岂复归。
空怜旧阴在,门客共沾衣。 -
218.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
219.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
220.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。