-
581.《临溪楼》 宋·敖迈
花溪老子昔喜花,红云紫霞香满家。
竹溪逸士昔爱竹,翠霭苍烟阴绕屋。
羌兹伟人临溪楼,唐相之裔来溪头。
奄有花竹著楼所,日与溪山作宾主。 -
582.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
583.《客中见新燕》 明·王恭
可怜江上燕,几日到乌衣?欲向谁家去,多应旧主非。
落花深巷小,乔木画梁稀。
自笑天涯别,秋风想未归。 -
584.《宋神宗》 清·光绪
神宗本是英明主,安石原非侧媚臣。
可惜有才偏执拗,终教新法病斯民。 -
585.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
586.《浯溪碑》 宋·蔡说
生非耀□欲争雄,发见英华□自中。
□秉湘东千古笔,已思河北一时躬。
忠肝义胆平□□,铁画银钩大纪功。
尊主□□□子事,晞颜志节亦颜同。 -
587.《书园契上赵尚书》 宋·常省元
乾坤到处是吾亭,机械从来未必真。
覆雨翻云成底事,清风明月冷看人。
兰亭禊事今非晋,桃洞神仙也笑秦。
园是主人身是客,问君还有几年身。 -
588.《武夷山》 宋·陈观
邮亭立溪端,上有石鼓字。
回顾溪水中,石鼓安所置。
移舟激清流,前山郁苍翠。
一曲遽停桡,寻真步幽邃。 -
589.《閒乐堂独坐》 宋·陈观
廿年无累一閒身,卜筑深源绝四邻。
屋外桃蹊刘阮路,门前柳色义熙春。
溪山处处从为主,麋鹿时时不避人。
自是顽樗非世用,敢言盛代有遗氏。 -
590.《送张无梦归天台》 宋·陈尧叟
山人之所隐,临海赤城閒。
天台峰峨峨,剡水声潺潺。
绝顶一室非尘寰,忘形终日同云閒。
仙軿每戾止,人迹绝跻攀。 -
591.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
592.《谒孔先生》 宋·狄遵度
月出高树枝,影动酒樽处。
树深月色薄,稍以灯火助。
主人喜我过,斟酌亦云屡。
於时幸无累,所谈非近务。
凉风自远至,清景淡吾虑。
方期西山秋,历览陪杖屦。 -
593.《田母拒金图》 宋·丁易东
噫嘘嘻,人奔奔,皆为名利之所役,贤反愚兮明反昏。
夜却金兮尚高洁,择一钱兮义同颉。
莱芜甑中尘扑飞,悬鱼老子肝似铁。 -
594.《众乐亭》 宋·冯浩
尝闻众乐亭,未窥众乐景。
今蒙贶新诗,若得暂观省。
万象盈纸来,孤风随笔骋。
丹青惭近功,造化与遥领。 -
595.《句》 宋·冯坦
终日无人到,隔林惟鸟啼。
雀舌收先雨,猫头掘带泥。
因听敲竹雨,四壁半生苔。
飘风惊日月,落叶满乾坤。 -
596.《灵谿赋双流郭信可隐居》 宋·何耕
幽居定何如,颇恨未见之。
主人向我言,喜色融双眉。
修篁流翠阴,寒溪漾清漪。
领略非一状,幽妍发馀姿。 -
597.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
598.《伏睹禁林盛事谨赋一章》 宋·贾黄中
璇题飞白御毫新,三体琼章妙入神。
特赐禁林为盛事,只缘明主重名臣。
青编辉映轻前古,丹地深严隔世尘。
金籙祯祥非是宝,玉堂名号眩方贞。
恩荣谁比烟霄客,文彩长悬日月轮。
为报鳌宫主人道,蓬莱全胜昔时春。 -
599.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
600.《次颜博士游紫罗洞五首》 宋·李若水
休著青衫谒五侯,径觅拄杖山中游。
故山别来鬓毛秃,一饱累人成久留。
碧嶂巉巉云影底,傥得破茅甘老此。
孤猿野鹤旧时声,却到主人清梦里。