-
81.《为人赋横舟二首》 宋·陈容
黄头子,捩柁听吾语。
三老驾三翼,叠鼓峭帆看风色。
一千水,归黄河,世无客星泛灵槎。 -
82.《游洞霄宫》 宋·韩松
芒鞋踏明月,入谷闻泉声。
了知非人间,泠然毛骨轻。
夜投羽士宫,道话留三更。
凌晨访幽洞,岩穴何峥嵘。 -
83.《与钱孝先游洞霄》 宋·孙元卿
芒鞋踏明月,入谷闻泉声。
了知非人间,冷然毛骨清。
篝灯入幽洞,岩穴何阴阴。
仙凡隔几尘,无由问霓旌。 -
84.《示秀禅人》 明·空室禅师
南能北秀同一师,朝参暮请同一时。
胡为分宗作南北,匹似骨肉成乖离?只缘见性有差别,究
竟也知无二说。
明镜非台火里沤,菩提有树空中橛。 -
85.《题庵壁》 宋·陆游
孤村寂寂潮生浦,小院昏昏雨送梅。
蔬食一箪宜面槁,畏涂九折自心灰。
古人骨朽有书在,今雨泥多无客来。
散发阳狂非寄傲,世间万事本悠哉! -
86.《春夜读书感怀》 宋·陆游
荒林枭独啸,野水鹅群鸣。
我坐蓬窗下,答以读书声。
悲哉白发翁,世事已饱更。
一身不自恤,忧国涕纵横。 -
87.《碾建溪第一奉邀徐天隐奉议并效建除体》 宋·黄庭坚
建溪有灵草,能蜕诗人骨。
除草开三径,为君碾玄月。
满瓯泛春风,诗味生牙舌。
平斗量珠玉,以救风雅渴。 -
88.《酹江月/念奴娇》 宋·无名氏
天高气爽,正金风玉露,安排秋节。
株守蓬窗无寸效,自愧才非人杰。
那更家贫,又添丁累,料想无奇骨。
新章褒美,天然好语还发。 -
89.《游四皓庙》 宋·王禹偁
修篁瑟瑟石磷磷,去谒荒祠不厌频。
四皓古来无事客,贰车今世最闲人。
紫芝欲采非仙骨,红药曾题是近臣。
一奠村醪还独酌,满轩松雪照吟身。 -
90.《次韵子瞻游甘露寺》 宋·苏辙
去国日已远,涉江岁将阑。
东南富山水,跬步留清欢。
迁延废行迈,忽忘身在官。
清晨涉甘露,乘高弃征鞍。 -
91.《送欧阳员外归觐滁州舍人》 宋·曾巩
病卧不出门,非关避尘土。
深秋影虽清,孤怀共谁语。
辱子问吾庐,辉如就宾庑。
足音固可喜,况久捉松尘。 -
92.《闻蝉和彦时兄》 宋·王之道
浮光我家尉,近处惟高安。
尝欲为亲择,敢作非意干。
忆昔从东来,飞雪凌羁单。
青春不可挽,明月裁齐纨。 -
93.《与英上人游紫霄观戏述短歌》 宋·叶适
野水随路贡,东风得木鸣。
景物已和柔,川原倍敷荣。
藏桑高既条,细草亦丛生。
眷言云外士,及此尘中行。 -
94.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
95.《次韵前人讯余遭蹶之苦》 宋·陈著
桑榆正要补东隅,与子初期继二疏。
铁马涨尘难著脚,霜猿引径各伤肤。
苦劳筋骨宁非福,剥落皮毛不管癯。
剩欲寄书相慰藉,呼儿频问雁来无。 -
96.《与辅禅人》 宋·释正觉
方游捋遍虎髭须,空劫壶中探有无。
风月满头功未转,江山入骨病难扶。
针投芥粒机非爽,弦续鸾胶道不枯。
归去丛林看仪羽,丹山出处九包雏。 -
97.《同邱直长和欧公三游洞韵》 宋·孙应时
维舟下牢关,散策上西岭。
天风吹我裳,恍惚非人境。
丹崖翠壁明空山,呀然洞府葱茏间。
珊瑚为门玉为里,石骨千年凝绿髓。 -
98.《玉虚洞》 宋·孙应时
驾言玉虚游,奇绝慰心赏。
馀雪明层阴,初旭上清朗。
寒溪玻璃色,远壑风雨响。
刺船度石濑,散策步林莽。 -
99.《庐山太平宫一首》 宋·王阮
贝阙岧嶢不可攀,遥分绛节下人间。
起元立道几千岁,择胜栖神第一山。
膏雨应时丰绿野,真风与世养朱颜。
山前老叟非仙骨,怅望丹崖藓篆斑。 -
100.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。