-
301.《宿旧彭泽怀陶令》 宋·黄庭坚
潜鱼愿深渺,渊明无由逃。
彭泽当此时,沈冥一世豪。
司马寒如灰,礼乐卯金刀。
岁晚以字行,更始号元亮。 -
302.《戏赠彦深》 宋·黄庭坚
李髯家徒立四壁,未尝一饭能留客。
春寒茅屋交相风,倚墙扪虱读书策。
老妻甘贫能养姑,宁剪髻鬟不典书。
大儿得餐不索鱼,小儿得褌不索襦。 -
303.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
304.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
昔人有真意,政在无美恶。
微言见端绪,垂手延後觉。
大声久辍响,谁继夫子铎。
长笑二南闲,斯道公不薄。 -
305.《九月十一日夜雨宿营南园韩秉国寄酒兼见招以》 宋·司马光
雨多秋草盛,浓绿拥寒阶。
吾庐奥且曲,退缩如明蜗。
小园已自隘,欲往泥沾鞋。
体羸畏风冷,室处门常{外门内为}。 -
306.《忆山示圣俞》 宋·欧阳修
吾思夷陵山,山乱不可究。
东城一堠余,高下渐冈阜。
群峰迤逦接,四顾无前後。
忆尝祗吏役,钜细悉经觏。 -
307.《酬学诗僧惟晤》 宋·欧阳修
诗三百五篇,作者非一人。
羁臣与弃妾,桑濮乃淫奔。
其言苟可取,庞杂不全纯。
子虽为佛徒,未易废其言。 -
308.《获麟赠姚辟先辈》 宋·欧阳修
世已无孔子,获麟意谁知。
我尝为之说,闻者未免非。
而子独曰然,有如埙应篪。
惟麟不为瑞,其意乃可推。 -
309.《鹤联句》 宋·欧阳修
上霄降灵气,锺此千年禽。
幽闲靖节性,孤高伯夷心。
颉频紫霄垠,飘颻沧浪浔。
岳湛有仙姿,钧韶无俗音。 -
310.《留侯庙下作》 宋·贺铸
文成念韩痛,破产伺强奏。
千金募健士,椎断属车尘。
东去变名姓,浮游淮泗滨。
忍耻奉遗履,得书何老人。 -
311.《读月石屏诗》 宋·梅尧臣
余观二人作诗论月石,月在天上,石在山下,安得石上有月迹。
至矣欧阳公,知不可诘不竟述,欲使来者默自释。 -
312.《夏日晚霁与崔子登周襄故城》 宋·梅尧臣
雨脚收不尽,斜阳半古城。
独携幽客步,闲阅老农耕。
宝气无人发,阴虫入夜鸣。
余非避喧者,坐爱远风清。 -
313.《韵语答永叔内翰》 宋·梅尧臣
世人作肥字,正如论馒头。
厚皮虽然佳,俗物已可羞。
字法叹中绝,今将五十秋。
近日稍稍贵,追踪慕前流。 -
314.《游灵岩山寺》 宋·晁说之
昔爱屏作山,今爱山作屏。
还曲不可数,两目徒荧荧。
须臾背负巘,恍惝面对陉。
屯聚阵脚马,罗列仙女軿。 -
315.《二十二弟获金印》 宋·晁说之
季也获金印,籀文秦不如。
情知非鬼篆,恨不识天书。
池静龟游罢,庭闲鹊斗余。
春风还旧物,疏俊独怜渠。 -
316.《浮甘亭上》 宋·晁说之
浮甘亭上拂征衣,欲起羇愁却自非。
莺去青阴犹转响,月来碧障有余辉。
三英何处同行乐,百丑无堪独自机。
好濯缨尘惜苹藻,从教尘土半天飞。 -
317.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
318.《蒙仲以二画寿予生朝各题一诗》 宋·刘克庄
□汉七叶主,励精致中兴。
非惟霸王杂,亦以刑名绳。
哀哉三能臣,来如蛾赴灯。
贤矣二大夫,逝若鱼脱罾。 -
319.《陪西山游鼓山一首》 宋·刘克庄
先生廊庙姿,非直藩翰才。
南州彩旗留,北阙丹诏催。
重臣方暑行,停骖小裴回。
客中载枚邹,物外寻宗雷, -
320.《赠致政郭大丞》 宋·王令
冠盖冲冲语退居,几人年少禠银鱼。
风波脱去都无累,日月闲来静有余。
一斗独倾花下酒,五车时晒腹中书。
论诗深媿非商也,敢向丘门望起予。