-
21.《瘗鹤》 清·董晓山
长蛇嘘雾毒暗天,老鹤俯视心为怜。
引雏振翮下啄蛇,反为蛇噬身不全。
嗟嗟鹤死群鹤怨,中有一鹤负机变。
徘徊蛇旁衔骨归,瘗之中野酬孤愿。
此中地气大吉非偶然,蛇灭雾息还青天,老鹤心魂耿耿悬。 -
22.《灵岩禅寺》 宋·王大宝
雁荡闻名久,灵岩舍道边。
诸峰皆列岫,一柱独擎天。
卓笔岂容有,展旗非偶然。
眼前无障碍,自是洞中仙。 -
23.《咏瑞粟》 宋·周遇圣
居万双山巅,土瘠稀良田。
丰歉击饥饱,民命悬于天。
人忧庚子歉,我见为丰年。
蚕登百谷熟,箱万仓盈千。 -
24.《新弦曲》 明·徐庸
蛮工擘茧冰丝香,旧弦未断新弦张。
移宫换徵再三按,金雁钿蝉光历乱。
怜新弃旧非偶然,始终那得长周旋。
他日还当系裙带,世情如此君休怪。 -
25.《北客置酒》 宋·王安石
紫衣操鼎置客前,巾韝稻饭随粱饘。
引刀取肉割啖客,银盘擘臑槁与鲜。
殷勤勤侑邀一饱,卷牲归馆觞更传。
山蔬野果杂饴蜜,獾脯豕腊如炰煎。
酒酣众史稍欲起,小胡捽耳争留连。
为胡止饮且少安,一杯相属非偶然。 -
26.《兵后逢张孝廉醇》 明·高启
前年远别君父子,遭乱相传皆已死。
今朝南陌忽逢君,为识人中语音似。
君言从亲渡海涛,欲避兵祸辞官曹。
间关仅得返乡里,脱命罗罔真秋毫。 -
27.《杂言》 宋·寇准
我徒旷达由胸臆,耻学鲰生事文墨。
蛟龙长欲趁风雷,骐骥焉能制衔勒。
锵金佩玉良有时,丐色谀言尽虚饰。
功名富贵非偶然,杨子草玄徒默默。
楚兰罢秀足蓬蒿,青松委幹多荆棘。
争如一醉度流年,免使悲欢荡情域。 -
28.《明日复赋》 宋·苏辙
放舟城西南,却向东南泊。
朝来雨新霁,白水浸城脚。
古汴多流苴,清泗亦浮沫。
平吞百涧暴,灭尽三洪恶。 -
29.《昔游诗》 宋·姜夔
青草长沙境,洞庭渺相连。
洞庭西北角,云梦更无边。
复有白湖沌,渺莽里数千。
岂惟大盗窟,神龙所盘旋。 -
30.《昔游诗 其八》 宋·姜夔
青草长沙境,洞庭渺相连。
洞庭西北角,云梦更无边。
复有白湖沌,渺莽里数千。
岂惟大盗窟,神龙所盘旋。 -
31.《叶性之有诗纪十五夜之集因用来韵》 宋·吴芾
人生重行乐,乐事古难全。
有如天边月,多阙还少圆。
又如牛女星,会合动经年。
今夕群贤集,定知非偶然。 -
32.《奉送符伯寿尉太平》 宋·刘宰
一年三伏秋后前,大火更借炎官權。
竹林仗履北窗眠,君方陆走水行船。
君言半世苦迍邅,一官迟次安且便。
瓜时骤及非偶然,今我不往人争先。 -
33.《发光山》 宋·孔武仲
摇摇春霜草头白,冰如龙蛇当辙迹。
天开日丽非偶然,昨夜满山明月色。
忆昨北走关山中,下坂还登百千尺。
狂风虚霰何可当,破碎貂孤作巾帻。 -
34.《纪梦是岁太早》 宋·黄庚
老年屏人事,北窗寄高眠。
梦魂御风去,金阙开九天。
虎豹狞不嗔,知予有仙缘。
玉座拥五云,香炉飞紫烟。 -
35.《秋晚谒秉文有诗遂有其韵》 宋·李复
庭木叶萧萧,广文官舍冷。
闭门过客稀,读书秋夜永。
病起絮帽额,闻风挈裘领。
一堂东西横,乍若登虚艇。 -
36.《秀实监丞时惠佳章逋债稍多今因休暇再报一章》 宋·王洋
人生萍梗踪,端若邂逅期。
奈可人常言,会合信有时。
鄙人初谒郡,故事科童儿。
竹马岂其情,欢笑亦强随。 -
37.《拟归田园》 宋·张九成
朝市良可厌,不如归故山。
故山山色好,别来知几年。
威凤翔高冈,神龙潜深渊。
黄鹄志千里,皓鹤恋芝田。 -
38.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
39.《上枢密韩太尉书》 宋·苏辙
太尉执事:辙生好为文,思之至深。
以为文者气之所形,然文不可以学而能,气可以养而致。
孟子曰:“我善养吾浩然之气。
”今观其文章,宽厚宏博,充乎天地之间,称其气之小大。 -
40.《游灵岩记》 明·高启
吴城东无山,唯西为有山,其峰联岭属,纷纷靡靡,或起或伏,而灵岩居其词,拔其挺秀,若不肯与众峰列。
望之者,咸知其有异也。
山仰行而上,有亭焉,居其半,盖以节行者之力,至此而得少休也。
由亭而稍上,有穴窈然,曰西施之洞;有泉泓然,曰浣花之池;皆吴王夫差宴游之遗处也。