-
21.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
22.《得雷太简自制蒙顶茶》 宋·梅尧臣
陆羽旧茶经,一意重蒙顶。
比来唯建溪,团片敌金饼。
顾渚及阳羡,又复下越茗。
近来江国人,鹰爪夸双井。 -
23.《海棠》 宋·巩丰
衔子来东海,仙巢有凤雏。
华开新棣萼,莟结涉茱萸。
富贵天专与,娇柔韵不粗。
轻盈飞燕赵,韵丽彩鸾吴。 -
24.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
25.《监试呈诸试官》 宋·苏轼
我本山中人,寒苦盗寸廪。
文辞虽少作,勉强非天廪。
既得旋废忘,懒惰今十稔。
麻衣如再著,墨水真可饮。 -
26.《西倅厅冰雪楼次韵》 宋·王柏
我生山水窟,一静了万境。
登临始识奇,已与凡目并。
大哉飞跃间,一物具一性。
冰雪有妙理,言言苦难听。 -
27.《次韵仇仁近题王子由隐居》 宋·方回
凉窗暑却扇,燠合寒谢裘。
主人一不凡,永无俗客游。
地高山使然,十倍百尺楼。
人品似更高,不识王公侯。 -
28.《缘识》 宋·宋太宗
天非爱道许人修,学士愚迷不到头。
内境擬将何所用,杳知深邃故难求。
丹霞隐密堪依仗,雪月纵横入品流。
消息须然潜世虑,凡岐圣路有刚柔。 -
29.《逍遥咏》 宋·宋太宗
天非爱道许人修,学士愚迷不到头。
内境擬将何所用,杳知深邃故难求。
丹霞隐密堪依仗,雪月纵横入品流。
消息顿然潜世虑,凡岐圣路有刚柔。 -
30.《灯下学书偶成》 宋·孙应时
学书乃一乐,人或罕知趣。
而我欲成癖,矻矻了朝暮。
天资苦凡弱,师法非早悟。
目力又已衰,怳若在烟雾。