-
361.《题义门胡氏华林书院》 宋·宋琪
贤良肄业文方盛,孝友传家族更豪。
旌表特恩门第贵,御书新赐姓名高。
谋孙有后荣非数,待士无疏众岂劳。
我想华林终未到,只因气概属仙曹。 -
362.《德骥篇》 宋·孙岩
西家白马知曳练,东家赤马如驱电。
时时并辔刷长鞭,羞杀分飞伯劳燕。
白马不防牛有角,惨甚兵间中矛矟。
不出能令赤马疑,隔巷来奔初不约。 -
363.《酬赵隐君还予诗稿之作因来韵增至二十四用柳》 宋·孙岩
度德宜滕长,论交堕鲁臯。
凄凉当岁晚,潇洒见时髦。
常恐诗无证,空知调欲高。
扶疏才社栎,变化岂胥涛。 -
364.《春集东园赋得叶字》 宋·王举正
芳辰聊命驾,郊野赏心惬。
亭幽路郁纡,树密花重叠。
暂纾朝绂劳,喜与朋簪接。
谈尘逗松枝,宴赏澄竹叶。
含和寄箫散,选胜穷登蹑。
行乐且踌躇,此游非日涉。 -
365.《制胜楼》 宋·王延禧
夔子城新筑,长江便作壕。
欲兼诸面敌,故起北楼高。
即旧基仍峻,因时力不劳。
青天才咫尺,翠壁似周遭。 -
366.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
367.《杂兴三首》 宋·鲜于侁
一气斡元造,为功未尝烦。
群生自委化,天地亦何言。
凫胫不可增,楮叶不可镌。
欲益固为损,劳心非自然。
不见平阳侯,醇酒聊终年。 -
368.《咏史》 宋·许安世
天下有诛赏,固非君所私。
太宗泣君集,意恐劳臣疑。
至公一以废,智术相维持。
哀哉功名士,汲汲尚趋时。 -
369.《绝地》 宋·杨备
四主衣冠令不终,高门列戟谩重重。
由来瘠沃分劳逸,莫道人凶非宅凶。 -
370.《教子诗》 宋·余良弼
白发无凭吾老矣,青春不再汝知乎。
年将弱冠非童子,学不成名岂丈夫。
幸有明窗并净几,何劳凿壁与编蒲。
功成欲自殊头角,记取韩公训阿符 -
371.《短歌行》 宋·郑起
览镜摩挲,岁月蹉跎。
道长命窄,忧虑如何。
何以消除,非酒莫祛。
醉来不见,醒复如初, -
372.《上曹大夫》 宋·郑侠
客从南英到揭阳,十有五年困长道。
囊资空竭奴仆愁,气象尘埃颜貌老。
天矜穷悴幸有缘,太守曹公看客好。
孤舟薄舣即趋门,一笑相迎见怀抱。 -
373.《会稽颂·越王》 宋·诸葛兴
睇禹陵兮岿然,邃珍馆兮蟺蜎。
敞别室兮遗象,崇英霸兮千年。
谂越民兮非黩祀,推世家兮自迁史。
肇无余兮开国,传后裔兮奋起。 -
374.《雪佛碑》 明·程本立
天花阴坠空,平地忽三尺。
异哉西方神,现此水精域。
胎非托摩耶,意叵劳刻画。
乃瞻白玉相,安用黄金饰。 -
375.《泊平望》 明·道原法师
计程息劳牵,日晚江路永。
连樯如有待,聚泊就村井。
沙明鸥群回,月出人语静。
心清独不寐,况乃风露冷。 -
376.《春日述怀寄汤义仍四十韵》 明·邓渼
汉域春阴尽,苍山旅病淹。
梯航三面入,风壤百夷兼。
五尺秦通道,单车即瘴炎。
投荒虚绣斧,览胜引彤幨。 -
377.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
378.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
379.《送杨楚亭太史王柱山侍御外转闽蜀藩臬》 明·冯琦
分袂俱千里,同袍尚几人。
非关劳侍从,讵合走风尘。
天尽刀州路,云迷剑水津。
莫辞今夕醉,犹对汉宫春。 -
380.《道路古事(三首)》 明·傅汝舟
偓佺采药父,松实欲遗尧。
物微不足道,其意亦诚劳。
与君结明信,山岳记久要。
逆耳非谀言,一旦弃下交。
本图朝阳鸣,何意比鸱鸮。
薄终古有明,君子永攸操。
日昃悔冥途,何不作晨朝。
¤