-
661.《谢周尉用前韵致丹致且见劝葆真》 宋·胡寅
寒衾未暖睫先交,晓漏那闻促点敲。
非有真丹存下海,讵同和气满春郊。
王弘颇亦知陶令,仲达何劳诮石苞。
为报迩来幽意惬,箨龙拳鳖渐充庖。 -
662.《哭元帅宗公泽》 宋·吴芾
呜呼哀哉元帅公,百世一人不易逢。
堂堂天下想风采,心如铁石气如虹。
正色立朝不顾死,半生常在谪籍中。
真金百链愈不变,流水万折归必东。 -
663.《臻公释氏之秀者浮游徜徉迹接天下乃者归卧云》 宋·吴芾
吸尽百川还见底,头角惊杀膻与鲔。
有时大瞋明月珠,照耀六合光不死。
沧溟浩荡极游巡,钩深匪惮穷涯涘。
今者修鳞何侧倚,岂是吞舟厌迁徒。 -
664.《再用前二诗韵》 宋·王之望
胜境名标第五天,殊庭佳气蔼非烟,鼓钟与看千人会,玉石难分十种仙。
幽壑旧传灵药富,苍崖曾现宝光圆。
尘劳未决丹梯急,只得虚堂一夜眠。 -
665.《得小麑因戏作》 宋·李流谦
倾江酿斗秫,未啻俗之醨。
向来故疎慵,重此百忧罹。
杜门不复出,出亦将从谁。
山氓过予言,刈樵得雏麑。 -
666.《挽安岳李令》 宋·李流谦
司马家儿何等儿,家居令人撞坏之。
长啸羯奴一绳縻,校三十里嗟已迟。
新亭收涕仅自支,下者朽栋当积危。
君看黄发掩面时,此殆天意非人为。 -
667.《东岩施头陀所隐也头陀唐人初居郡之奉对寺太》 宋·李流谦
胜地忆屡到,变革非昔年。
律居扫积陋,禅房侈旧观。
老衲不可见,遗事故老传。
使君擅一壑,凭愚妄自贤。 -
668.《同冯缙云游无为以吾独胡为在泥滓分韵赋诗得》 宋·李流谦
人言跃马妨杖藜,世士不可污丹梯。
人言解牛非割鸡,岂信截玉如截泥。
山林朝士弧矢睽,一物异用鹄之栖,妄生涛澜分畛畦。 -
669.《赠听声上官术士》 宋·李流谦
造化秘密藏,凝然大狙宅。
操纵掌握间,殆似不容测。
惟人号最灵,研穷深探赜。
支干究生旺,更以形骸索。 -
670.《和尚善西禅寺冲虚宫诗》 宋·李洪
学道尤须惜寸阴,漫劳饭袋走丛林。
沩山自昔提宗印,闽峤于今绝赏音。
香髓得皮无著相,非心非佛见机深。
丰干未免成饶舌,月在碧潭空指心。 -
671.《偶成律句十四韵》 宋·李洪
白雪人谁和,朱弦世所轻。
薄才惭吐凤,豪气欲骑鲸。
岂有江山助,应无风雨惊。
雕龙宁可学,刻鹄叹无成。 -
672.《送张定叟尚书镇襄阳》 宋·楼钥
公家忠献公,勋名照穹壤。
南轩传圣学,后进斗山仰。
尚书天分高,百间真朗朗。
日坐四益堂,濡染助涵养。 -
673.《黄岩令郑仁叔索委羽洞诗》 宋·楼钥
君不见王君羽化脱秦厄,故山至今名落翮。
又不见乌程野鹤投氅毛,佞臣称瑞民斯劳。
何如奉林控鹤登清霄,伤然委羽登山椒。
青衣出入洞方杳,紫气氤氲风尚飘。 -
674.《刘望之图录惠示文卷次韵为谢》 宋·楼钥
吾闻三峡江,湍流下无底。
吾闻岷峨山,耸秀且千里。
坤维气淑灵,所产多名士。
高文既铿然,特立亦卓尔。 -
675.《送周君可宰会稽》 宋·楼钥
作邑诚匪易,况子之稽山。
银茜视两赤,朝家知其难。
鼎鼎数万户,赋重民生囏。
山陵五云飞,办护力更殚。 -
676.《题太乙宫林山赠易高士》 宋·楼钥
易居求赋武林山,日困尘劳无暂閒。
我求挂冠欲归去,念此诗债须当还。
武林山出武林水,灵隐后山无乃是。
此山亦复用此名,细考其来真有以。 -
677.《题舅氏耕隐图》 宋·廖行之
平生泽物心,不计饱一吻。
中年厌道路,回首荒二顷。
有口不自餬,谁其识莘尹。
天子闵斯劳,祠官养闲冷。 -
678.《次韵酬郭承禧》 宋·廖行之
黄钟大吕非常器,清庙陈之乃其地。
胡为小用噎寸莛,犹遣咸韶有遗事。
君才栖枳今何时,天意似欲昌吾语。
西山正尔朝气爽,左手好在霜螯持。 -
679.《弃屣有感》 宋·廖行之
蹈遍关山日几西,周旋步武镇相依。
居贫原宪履长决,战罢吴王屦不归。
已类惫靴无复召,空慙释屩顿成非。
尘劳弃屣今何有,纵尔双凫自在飞。 -
680.《丁钦夫来宰吾县几三年清德美政兹不复道二诗》 宋·虞俦
绿涨春波到白蘋,高怀宁便忆鲈莼。
缘谁一笑理归棹,为我千岩访古人。
已狎风波浮宦海,可能宵汉隔通津。
割鸡却叹非吾事,况是劳观亦损神。