-
161.《句》 唐·赵嘏
浮云悲晚翠,落日泣秋风。
(见《万花谷》)。
语风双燕立,袅树百劳飞。
松岛鹤归书信绝,橘洲风起梦魂香。 -
162.《乌江》 唐·孟迟
中分岂是无遗策,百战空劳不逝骓。
大业固非人事及,乌江亭长又何知。 -
163.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
164.《秋晚信州推院亲友或责无书,即事寄答》 唐·韩琮
官信安仁拙,书非叔夜慵。
谬驰骢马传,难附鲤鱼封。
万里劳何补,千年运忝逢。
不量横草力,虚慕入云踪。 -
165.《和柯古穷居苦日喜雨》 唐·韦蟾
贞机澹少思,雅尚防多僻。
揽葛犹不畏,劳形同处瘠。
头焦讵是焚,背汗宁关炙。
方欣见润础,那虞悲铄石。 -
166.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
167.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
168.《题僧泰恭院二首》 唐·温庭筠
昔岁东林下,深公识姓名。
尔来辞半偈,空复叹劳生。
忧患慕禅味,寂寥遗世情。
所归心自得,何事倦尘缨。 -
169.《长安书情投知己》 唐·李频
陕服因诗句,从容已半年。
一从归阙下,罕得到门前。
每候朝轩出,常看列宿悬。
重投期见奖,数首果蒙传。 -
170.《太湖诗·太湖石(出鼋头山)》 唐·皮日休
兹山有石岸,抵浪如受屠。
雪阵千万战,藓岩高下刳。
乃是天诡怪,信非人功夫。
白丁一云取,难甚网珊瑚。 -
171.《奉和袭美太湖诗二十首·入林屋洞》 唐·陆龟蒙
知名十小天,林屋当第九。
题之为左神,理之以天后。
魁堆辟邪辈,左右专备守。
自非方瞳人,不敢窥洞口。 -
172.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
173.《奉和袭美寄琼州杨舍人》 唐·陆龟蒙
明时非罪谪何偏,鵩鸟巢南更数千。
酒满椰杯消毒雾,风随蕉叶下泷船。
人多药户生狂蛊,吏有珠官出俸钱。
只以直诚天自信,不劳诗句咏贪泉。 -
174.《古态》 唐·陆龟蒙
古态日渐薄,新妆心更劳。
城中皆一尺,非妾髻鬟高。 -
175.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
176.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
177.《退居漫题七首》 唐·司空图
花缺伤难缀,莺喧奈细听。
惜春春已晚,珍重草青青。
堤柳自绵绵,幽人无恨牵。
只忧诗病发,莫寄校书笺。 -
178.《狂题十八首》 唐·司空图
莫恨艰危日日多,时情其奈幸门何。
貔貅睡稳蛟龙渴,犹把烧残朽铁磨。
别鹤凄凉指法存,戴逵能耻近王门。
世间第一风流事,借得王公玉枕痕。 -
179.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
180.《送郭太祝归江东》 唐·方干
乡人去欲尽,北雁又南飞。
京洛风尘久,江淮音信稀。
旧山知独往,一醉莫相违。
未得解羁旅,无劳问是非。