-
21.《己亥八月廿一日除书予拜太平兴国宫祠官呈赵》 宋·岳珂
世间何物最是閒,司谏拂衣归华山。
倦来忘记省不得,依约此语祥符间。
终南捷径本自错,老子新司紫元钥。
官家雇我作閒人,有酒醉呼端不恶。 -
22.《桂枝香·三年海国》 宋·吴潜
三年海国。
又荏苒素秋,天净如沐。
凄砌寒蛩暗语,杵声相续。
梧桐一叶西风里,对斜阳、好个团簇。 -
23.《昌国秩满次陈纠祖行韵一首》 宋·王阮
昔之督邮逐彭泽,今之督邮眷昌国。
不令自赋归去来,更以新诗祖行色。
开缄墨湿雨蒙蒙,细读字字含清风。
尘埃三载足昏塞,一听妙语还醒忪。
持归柴桑有茅舍,揭之其间作佳话。
非惟可诧陶渊明,亦愧当年督邮者。 -
24.《丈亭遇老人长眉及肩欲就之语忽已张帆吹笛而》 宋·陆游
飒飒长眉绿覆肩,欲推寿数意茫然。
若非楚国庚寅岁,定是尧时丙子年。
铜笛一声惊宿鹭,蒲帆数幅破晴烟。
遥知乘醉江湖去,黄鹤楼头又放颠。 -
25.《国清曹源为书名已复说偈云》 宋·曹勋
非湛非摇,真源常在。
直指性海,总别无碍。
星分月现,光涵法界。
寄语诸方,莫作拟解。 -
26.《春日与卓民表陈国器步出北郊》 宋·朱松
灼灼桃吐华,濯濯柳垂缕。
芳菲挽人出,春力乃如许。
嗟予闭门客,佳节过不数。
不因可不呼,那得幽步举。 -
27.《昨见韩丞相言王定国今日玉堂独坐有怀其人》 宋·苏轼
昼卧玉堂上,微风举轻纨。
铜瓶下碧井,百尺鸣飞澜。
俯仰清梦余,爱此一掬寒。
似予平生友,苦语凉肺肝。 -
28.《用定国韵赠其侄震》 宋·苏轼
衡门老苔藓,行柏千兵屯。
开樽邀落日,未对乌鸟言。
清风举吹籁,散乱书帙翻。
传呼一何急,人马従车奔。 -
29.《兴龙节集英殿宴教坊词致语口号》 宋·苏轼
臣闻帝武造周,已兆兴王之迹;
日符祚汉,实开受命之祥。
非天私我有邦,惟圣乃作神主。
仰止诞弥之庆,集於建丑之正。 -
30.《韩持国见访》 宋·王安石
余生非匏瓜,於世不无求。
弱力惮耕稼,衣食当周流。
起家始二十,南北今白头。
愁伤意已败,罢病恐难瘳。 -
31.《通判国博中斋诗》 宋·强至
天下以中为大本,天地得中能自生。
古之圣贤一用中,政刑礼乐万事平。
於戏后世中道丧,政分宽猛刑重轻。
礼非俭陋则奢僭,乐不专一须锵铿。 -
32.《外舅庄子尚生辰》 宋·仲并
祥光昨夜拥冰轮,南国初生瑞世人。
倚马高文追异代,憩棠余爱在斯民。
吟毫剩借江山助,诏墨行颁雨露新。
要识漆园非浪语,传家重看八千春。 -
33.《范湘监务许惠其父盘溪居士诗先往数语焉》 宋·赵蕃
国朝几名家,在蜀苏与范。
斯文何与人,竟作南荒窜。
盘溪诸子行,少小便精悍。
早从宜州游,句法悟骨换。 -
34.《寄云峰饶安国》 宋·刘黻
千年古松树,树下两翁吟。
语不到时事,笑皆非壮心。
江添明月净,山共白云深。
寂寞砖趺在,何时重许寻。 -
35.《改白云庵疏语为李道大》 宋·方回
昔有隐君子,中年洛阳居。
击壤歌太平,洛人为结庐。
名曰安乐窝,花间行小车。
昔有贤宰相,退休寓洛都。 -
36.《造袁州浮桥语》 宋·释印肃
普庵教化修浮桥,信心自肯大丰饶。
解脱皆因不思议,度人无量永赵遥。
秀江千古源何极,非干今日与明朝。
一生补处谁知有,万德咸欢寂体寥。 -
37.《至衡阳谒陈提举国录君举二首》 宋·曾丰
夜论语罢醉相辞,公尚留中我独归。
迹似云泥长落落,心如秋月固依依。
渊明久转非为是,子夏方从瘦觅肥。
邂逅莫孤镌切望,后期未必不相违。 -
38.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
39.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
40.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。