-
81.《次韵子瞻和渊明拟古九首》 宋·苏辙
客居远林薄,依墙种杨柳。
归期未可必,成阴定非久。
邑中有佳士,忠信可与友。
相逢话禅寂,落日共杯酒。
艰难本何求,缓急肯相负。
故人在万里,不复为薄厚。
米尽鬻衣衾,时劳问无有。 -
82.《次韵子瞻游道场山何山》 宋·苏辙
两山相负为峰麓,流水重重注溪谷。
游人上寻流水源,未觉崎岖病双足。
山深下视云漫漫,径垂石底千屈盘。
松林阴森白日静,忽惊人世如奔湍。 -
83.《次韵子瞻寄贺生日》 宋·苏辙
弟兄本三人,怀抱丧其一。
颀然仲与叔,耆老天所骘。
师心每独往,可否辄自必。
折足非所恨,所恨覆鼎实。 -
84.《次韵子瞻送范景仁游嵩洛》 宋·苏辙
寻山非事役,行路不应难。
洛浦花初满,嵩高雪尚寒。
平林抽冻笋,奇艳变山丹。
节物朝朝好,肩舆步步安。 -
85.《次韵子瞻游甘露寺》 宋·苏辙
去国日已远,涉江岁将阑。
东南富山水,跬步留清欢。
迁延废行迈,忽忘身在官。
清晨涉甘露,乘高弃征鞍。 -
86.《和子瞻自净土步至功臣寺》 宋·苏辙
山平村坞连,野寺钟相答。
晚阴生林莽,落日犹在塔。
行招两社僧,共步青山月。
送客渡石桥,迎客出林樾。 -
87.《次韩子云白莲韵》 宋·王之道
金缕不相称,纨素新裁衣。
坐令时世妆,屏迹从招挥。
施粉定太白,增白却成肥。
须知冰雪肌,秋月扬明辉。 -
88.《有惠益母粉及当归者》 宋·朱翌
多病年来叹早衰,试凭草木为扶微。
关心药裹知多少,系肘方书识是非。
曾子定应怜益母,曹公端解寄当归。
从今洗面饶光泽,血气仍充旧带围。 -
89.《同邻几和叔登定力阁》 宋·韩维
清风何飘飘,万里吹曾轩。
侧身红尘外,却视飞云根。
王都几雄胜,长河中怒奔。
上有怀归子,心随惊浪翻。
登临岂非兰,悲伤久客魂。
日暮下危级,且复同一樽。 -
90.《送晁子西提刑赴召》 宋·李流谦
君家如河出昆仑,横贯中国浮乾坤。
鼎彛勋绩烂星斗,编简文字垂瑶琨。
到海喧豗势愈壮,约束蛟蜃驱鼍龟。
略分涓流溉下土,草木蕃润资其恩。 -
91.《留别陈明叔兼属胡仲威五首》 宋·赵蕃
簿领三年吏,江天百里居。
我非拘雁鹜,君乃傲樵渔。
得誉且得谤,似高仍似疎。
襄阳耆旧传,书子定联予。 -
92.《喜公择之归兼怀子崧三首》 宋·赵蕃
曾因避仇去,竟作倦游归。
梅蕊经青眼,缁尘染素衣。
湖山新有得,岁月旧成非。
小定能来否,柴关夜启扉。 -
93.《答叔子》 当代·钱钟书
龙性官中想未驯,书生端合耐家贫。
敛非澜倒回狂手,立作波摇待定身。
九牧声名还自累,群居语笑向谁真。
白头青鬓交私在,宛转通词意不伸。 -
94.《写心五首》 宋·方回
见恶巷伯嫉,闻善皋陶都。
空言非{衣中加八}挞,焉有赏与诛。
君子定相忘,小人将见图。
口过信未免,心过吾实无。
浪自作臧否,了不关生枯。
龟壳爱鑽灼,何如伏泥途。 -
95.《磻溪禅子请赞》 宋·释智愚
怒气噀人,殊不可犯。
虽有盖胆毛,肯无验人眼。
是亦划,非亦划。
咬定牙关,一生担板。 -
96.《入定观音赞》 宋·释宗杲
世间种种音声相,众以耳听非目睹。
唯此大士眼能观,瞑目谛观为佛事。
於眼境界无所取,耳鼻舌身意亦然。
善哉心洞十方空,六根互显如是义。 -
97.《送犹子之官武昌》 宋·王洋
旅情伤别意何如,霜打枯茄雪未除。
门户难成攻事业,殷勤暇日读诗书。
须怜白发亲今晚,莫恃朱颜气有馀。
要使仇香非醉尉,定知不负武昌鱼。 -
98.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
99.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
100.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。