-
61.《得孙仲方画美人一轴》 宋·梅尧臣
骏驹少驯良,美女少贤德。
尝闻败君驾,亦以倾人国。
因观壁间画,笔妙仍奇色。
持归非夺好,夹者恐为惑。 -
62.《和孙端叟蚕首十五首其二织室》 宋·梅尧臣
常闻汉皇后,织室数来观。
宫女岂不勤,帝衮得以完。
亦将成纁黄,非用竞龙鸾。
意在奉宗庙,後人其可安。 -
63.《依韵和孙秀才朱长官见寄二首同韵》 宋·梅尧臣
古来富贵蹈危机,乐性安贫莫谓非。
未及功名苍鬓改,欲从疏懒五湖归。 -
64.《和孙端叟寺丞农具十五首其十一牛衣》 宋·梅尧臣
覆牛畏严霜,爱之如爱子。
朔风吹栏牢,御冻赖苴枲。
恶薄将异鞯,贫栖乃同被。
重畜不忘劬,老农非可鄙。 -
65.《送汝阴宰孙寺丞》 宋·梅尧臣
艑郎唱橹燕尾下,颍水落日蛇鳞生。
绿蒲被岸渔网举,黄鸟啄葚缲车鸣。
吏无诟租官正来,不借鲂鱮与吏烹。
馈吏人情见里党,官非喜慢知官清。 -
66.《依韵和孙浦二者官展墓由大明精舍而归乐》 宋·梅尧臣
新松烟翠入衣巾,雨後冈原不起尘。
霜露悲怀今正切,曾非结客去寻春。 -
67.《一品孙郑昱》 宋·王禹偁
卜葬得假告,南出安上门。
鞭马六十里,暮投中书村。
村翁馆我宿,茅屋欲黄昏。
有客忽投刺,自称一品孙。 -
68.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
69.《赤侄孙敢名圭行冠礼一首》 宋·刘克庄
冠非责童子礼,儿必读手泽书。
箪瓢回也不敢,宗庙赤尔何如。 -
70.《哭孙行之二首》 宋·刘克庄
已了灯窗债,心知举业非。
立朝多谏草,取友必深衣。
虀甕贫时共,书筒贵后稀。
病身偏惜泪,一为故人挥。 -
71.《示沂孙》 宋·刘克庄
过去光阴电莫追,镜中非复旧须眉。
已拚眸子难重朗,犹幸心官可苦思。
太极旋闓无极义,极玄更有又玄诗。
此篇若问何人作,向道山中老古锥。 -
72.《五言二十韵别方氏长孙女》 宋·刘克庄
中年别作恶,大老何以堪。
我如安昌侯,爱女甚于男。
念汝明当发,一夕起再三。
绝怜汝父贫,练裳与蒿簪。 -
73.《余平生不至庐山六月廿八日夜梦同孙季蕃游焉》 宋·刘克庄
似与孙郎有宿期,共穿紫翠探幽奇。
水帘喷雪非常爽,火伞张空了不知。
蒙衲僧宁非惠远,结茅人莫是凝之。
惜今粉绘无名笔,尚可追摹入拙诗。 -
74.《寄孙莘老》 宋·王令
默默曹自得,劳劳非吾任。
不与君子逢,谁复明此心。
偶客来自南,口有千里音。
知无木索勤,颇复山水吟。 -
75.《和孙莘老将赴太平二首》 宋·王令
先生素志已形诗,弟子何妨鼓瑟希。
时若伊周方有任,命如孔孟可无归。
要终四海乘槎去,高谢西山食粟非。
此道难言身未果,且当从世共依违。 -
76.《寄题宣州太平县众乐亭为孙莘老作》 宋·王令
令君架亭乐荒幽,得地适与万景投。
亭成虽名为众乐,地偮无客谁与游。
讼休民去吏随散,独有文字与令留。
把书开阖坐自笑,回视令职忘卑陬。 -
77.《赠孙莘老》 宋·王令
至愚不学常如足,盛德之充久自彰。
管小始疑天可尽,绠穷终信海非量。
始惭自待从来薄,不及时中适取狂。
安得此生天与幸,没身得不去门墙。 -
78.《答孙莘老见寄》 宋·王令
高门鞍马日光荣,势力纷纷起共争。
偶以不能聊自便,敢于兹世独求清。
生无人愧宁非乐,死有天知岂待名。
客食官居同是苟,何须称别异平生。 -
79.《孙知微画》 宋·文同
太古奇伟士,精思独于画。
驰心入茫昧,万物赴挥洒。
当时一名重,顾陆非尔亚。
卓哉青城笔,妙绝冠天下。
寥寥九天仗,一一若神写。
吾恐千载后,是终无继者。 -
80.《同孙子直和李参政东园韵十绝》 宋·洪咨夔
孔明遁世吟梁甫,范蠡遭时策计然。
锺鼎山林非二物,莫随穷达较蚩妍。