-
61.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。 -
62.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
63.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
64.《老鹞行》 明·沈一贯
相州浮图灭素云,佛徒四散灵光分。
有狐绥绥窟其顶,据危布巧张魔军。
公然出入索祭赛,移精屋底惊钗裙。
几村月下卷眠席,驱桃鞭棘喧相闻。 -
65.《和诸君观画鬼拔河》 宋·苏颂
关中古有拔河戏,传闻始盛隋唐世。
长絙百尺人两朋,递以勇力相牵制。
芳华乐府务夸大,黎园公卿谩轻肆。
拔山扛鼎乌足矜,引绳排根非胜事。 -
66.《次韵答章传道见赠》 宋·苏轼
并生天地宇,同阅古今宙。
视下则有高,无前孰为后。
达人千钧弩,一弛难再彀。
下士沐猴冠,已系犹跳骤。 -
67.《句》 宋·张舜民
万里秋风吹鬓发,百年人事倚栏干。
知他落日能多少,偏照淮南几处山。
李白寻仙持玉杖,庾公对月踞胡床。
楼上康庐紫翠环,槛前湓浦转清湾。 -
68.《咏欧阳行周事》 唐·孟简
有客西北逐,驱马次太原。
太原有佳人,神艳照行云。
座上转横波,流光注夫君。
夫君意荡漾,即日相交欢。 -
69.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
70.《古意》 明·李崇仁
山翁得乳虎,养之置中园。
驯优日已长,狎近如家豚。
妇言虎性恶,翁怒爱愈敦。
毕竟噬翁死,宁复顾前恩。 -
71.《简道可法兄》 明·秋潭舷公
顷读蕉上咏,畴不尔倾倒。
言外托微旨,拙中寓大巧。
咏歌已臻此,赏识应不少。
如何壮齿时,不得展所抱。 -
72.《病中止酒》 宋·杨万里
平生万事轻,惟以酒自娱。
当其爱酒时,一日不可无。
老来因属疾,不饮五月余。
客饮我不羡,而况逢麴车。 -
73.《和王介甫烘虱》 宋·司马光
天生万物名品夥,嗟尔为生至幺麽。
依人自活反食人,性喜伏藏便垢涴。
晨朝生了暮生孙,不日蕃滋逾万个。
透疏缘隙巧剧端,通夕爬搔不能卧。 -
74.《送朱职方提举运盐》 宋·欧阳修
齐人谨盐筴,伯者之事尔。
计口收其余,登耗以生齿。
民充国亦富,粲若有条理。
惟非三王法,儒者犹为耻。 -
75.《吴学士石屏歌》 宋·欧阳修
晨光入林众鸟惊,腷膊群飞鸦乱鸣。
穿林四散投空去,黄口巢中饥待哺。
雌者下啄雄高盘,雄雌相呼飞复。
还空林无人鸟声乐,古木参天枝屈蟠。 -
76.《足亭张康节南亭也台数尺亭在其上》 宋·李廌
人生天地间,海中一浮沤。
欲求无厌心,无乃不胜求。
知足有真乐,不然多悔尤。
浅儒急名誉,夸人矜智谋。 -
77.《同游公玉伯氏季氏游水陆院濯缨阁以清斯濯缨》 宋·李流谦
积雨泥断道,扶筇将何之。
愁蹲寡情味,窜壁如蝇痴。
朝暾惠新晴,仟风起衰萎。
振衣欲有诣,扣扉适相期。 -
78.《说诗》 宋·姜特立
作者固已难,读者亦未易。
有宝斯识宝,至宝况难值。
三家寠人子,岂辨瑚琏器。
鼠璞将见珍,周鼎或斡弃。 -
79.《送邑簿周信解任》 宋·陈著
秋风好,秋风好,吹起栖鸾上云表。
邑人欲留留不住,彩旗绣帐长安道。 -
80.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。