-
241.《谢杨秀才惠文编》 宋·李新
漆园梦过感天涯,坐客元非借齿牙。
小杜阿房终是好,沈郎雌霓不容差。
岂羞东郭先生履,行谢关西孔子家。
五斗折腰闻道晚,未穷摛藻胜春花。 -
242.《赋汪先辈昆仲听雨轩》 宋·姜特立
堂堂两苏公,秀峙自西蜀。
一朝入京师,声价喧寥廓。
联翩取膴仕,鸣凤在阿阁。
方干赤霄上,忽向青云落。 -
243.《尚善喜雨用元夕韵》 宋·李洪
软红尘土没东华,未若为农乐叵涯。
耕陇一犁欣已足,生春六夜喜非赊。
顿回茧馆柔桑绿,渐落峒山细麦花。
惟觉空阶听更爽,斋居无睡转河车。 -
244.《送杓孙随侍上虞》 宋·楼钥
阿斗生来十五年,未曾一日去翁前。
闻诗勿废家庭问,习吏仍求城旦篇。
婚宦有涯真是幸,巾箱所蓄要相传。
荣罍虽小性非鲁,口授诗书加爱怜。 -
245.《梅花六首》 宋·赵蕃
平生留落半天涯,处处逢梅是旧知。
老树半侵江侧岸,疏枝斜出竹间篱。
雪初霁处见鸦啄,水不波时观鹭窥。
驰誉丹青非我事,旧游历历尚堪诗。 -
246.《是夕雨大作复呈潘提举》 宋·赵蕃
云行方陆离,月出重蔽亏。
旋听隐其响,已见沛然驰。
信有谁能御,那云鼓再衰。
天瓢快倾泻,旱魃勇鞭笞。 -
247.《送郑虞任赴京西检法官》 宋·叶适
春风逝无涯,夏潦生未已。
思君遡江汉,行锐业难止。
事繁丝唾乱,神静鱼鳞理。
前年浙东幕,借助获专美。 -
248.《吴江华严塔院赠了洪讲师》 宋·叶适
具区以为潴,吴江以为裨。
自专一方浸,尽纳海所遗。
逝川无发叹,丽泽可求师。
昔人会心地,今为鱼鸟资。 -
249.《约许侍郎诸公酒半宋正仲至自都城》 宋·魏了翁
人生能得几回别,一别公来四千日。
我骑紫马出行春,公指黄扉入当夕。
谁知行止不关人,解后天涯复同席。
方看紫陌烂红英,忽复浓阴颗青实。 -
250.《挟文薛君自赋五首克己读书安贫择交训子为题》 宋·程公许
为人非外铄,己与物同之。
私欲阴霾蔽,良心日月亏。
若能无窒碍,底用苦思惟。
天理浑然处,吾生自有涯。 -
251.《秋山》 宋·卫宗武
秋山抱奇姿,不肯事妩媚。
犹夫尘外士,飘然有仙气。
霜风肃宇宙,林壤去菑翳。
皮毛剥落尽,玉骨乃挺异。 -
252.《九月十日独游钟山》 宋·项安世
天时少佳日,人事多婴怀。
选胜难两遇,卜征非一乖。
平生梦钟阜,一月榜秦淮。
半世迹方近,三旬心始谐。 -
253.《腊月一日咏雪二十韵简潘都干》 宋·项安世
忽见纷然压,方惊甚矣衰。
已拚蓬换鬓,其奈粟生肌。
忆昔如黄犊,当轩望塑白狮。
踏模鞋透指,印貌面皴皮。 -
254.《游东阳涵碧亭刘梦得所赋诗也明日过中兴寺游》 宋·王铚
宝月生旁邑,应真传绝艺。
峨峨画三佛,张吴意能俪。
气象随世低,病鹘无猛鸷。
碑阴笔纵横,才翁雄近世。 -
255.《新昌咏归》 宋·陈傅良
回头三十二年非,木落霜空水见涯。
万事自怜多誉早,半生犹幸一官迟。
好将翰墨付侪辈,去与渔樵相尔谁。
还有故人招隐否,寄声橘柚欲黄时。 -
256.《五湖空蒙图》 宋·方回
五湖之水何冥冥,五湖之山何青青。
烟雨空蒙寄绢素,吾闻善画不画形。
画山画水画烟雨,界画点缀分秤星。
寓意托兴有所生,人品高绝名芳馨。 -
257.《贞女篇》 宋·曾丰
女生愿有家,奴嫁理所宜。
出自父母命,奴岂敢固违。
既许吴氏子,又许蔡氏儿。
但有一女嫁,乃受两聘仪。