-
121.《某伏蒙丈人佥判出示尝与侍郎郑公浅沙泉唱酬》 宋·李吕
在昔绍圣初,郡英萃朝绅。
道乡鼓谏舌,劲气排天阍。
雷霆固难犯,鵷鹭皆丧神。
独一黄右辖,从容为奏陈。 -
122.《感时述事(十首)》 明·刘基
天王有万国,抚治不能遍。
百僚分所司,控制倚方面。
旬宣贵浃洽,付托属隆眷。
易置苟无恒,勤怠朝夕变。 -
123.《和景彝诮扶出者》 宋·王珪
天子重论秀,待之以公卿。
志士抱奇节,犹或场屋轻。
学能苦自琢,诗书腹纵横。
胡为怀袖间,挟册角群生。 -
124.《送方元忠》 宋·郑獬
京师恶尘土,两足没至踝。
狂风暴然作,塞天赤如赭。
事牵或出门,复又无驴跨。
垢汗黏透衣,留迟固不遐。 -
125.《闻毁》 宋·强至
忆初向关中,触热事西走。
淋漓汗征衣,早夜犯星斗。
欢然赴所知,辛苦复何有。
主人喜宾至,相见劳杯酒。 -
126.《趣章永丰祈雨》 宋·赵蕃
高田卷苍埃,下田积荒穞。
频闻父老叹,似诉车戽苦。
吾乡地犹薄,有类家素窭。
旱繇十日晴,潦自三尺雨。 -
127.《过眉山谒乡耆宿李八丈提刑》 宋·程公许
忆昔下吴会,拜公古渝州。
别来忽星纪,不知几三为。
岂不愿舂粮,占乌渠渠屋。
良期苦难俪,千里劳远目。 -
128.《赋耕隐》 明·袁凯
维古四民,次二曰农。
虽及我私,岂忘于公。
沮溺之徒,始为隐沦。
滔滔不归,乃洁其身。 -
129.《失言戒》 宋·陈淳
言者身枢机,兴戎亦出好。
既正且中节,吉祥以类和。
正苟发不中,忤物立召祸。
不可言而言,夫子戒勿道。 -
130.《七十五翁吟》 宋·方回
衰翁七十五,犹有身世忧。
暑不办寒计,朝始为夕谋。
海若挟风伯,扫荡数十州。
钱塘幸而免,湖已入城流。 -
131.《与云耕重会复别》 宋·释文珦
久别思见面,重逢反成悲。
相持问年纪,各在桑榆时。
道途筋力残,玄发成素丝。
时命苟不遭,有才亦奚为。
荣华既非愿,但愿亡寒饥。
眼前且相慰,老别难再期。
此语亦良苦,君心还自知。 -
132.《送许当世职方通判泉州》 宋·苏颂
仕宦远故乡,古人之所讥。
怀禄去养亲,千钟且为微。
当世粹州行,二美其庶几。
符竹非不贵,诚与雅志违。 -
133.《游保宁院练光亭同丘程凌林四君分题用业字韵》 宋·苏颂
寺本梁瓦棺,地临吴建业。
何人构虚亭,胜概压危堞。
岩扃豁常开,江练静相协。
洪涛虽震腾,迅流终妥帖。 -
134.《此日不再得示同学》 宋·杨时
此日不再得,颓波注扶桑。
跹跹黄小群,毛发忽已苍。
愿言绩学子,共惜此日光。
术业贵及时,勉之在青阳。