-
61.《即席次韵景周梅花》 宋·苏泂
魂来孤山青,梦破耶水碧。
非兄孰知我,非我无此客。
一枝霜雪后,坐断春寂寂。
平生桃李场,虽隣有不觌。 -
62.《北山遇雪》 宋·卫宗武
天公衒天巧,三见腊之时。
似花还非花,衮衮纵横飞。
泻竹振清香,压梅迷真蕤。
乌兔耿无光,遁迹不敢驰。 -
63.《奉和圣制瑞雪篇》 唐·刘庭琦
紫宸飞雪晓裴回,层阁重门雪照开。
九衢皛耀浮埃尽,千品差池贽帛来。
何处田中非种玉,谁家院里不生梅。 -
64.《奉和圣制瑞雪篇》 唐·刘庭琦
紫宸飞雪晓裴回,层阁重门雪照开。
九衢皛耀浮埃尽,千品差池贽帛来。
何处田中非种玉,谁家院里不生梅。 -
65.《曲江亭望慈恩寺杏园花发》 唐·陈翥
曲江晴望好,近接梵王家。
十亩开金地,千林发杏花。
映雪犹误雪,煦日欲成霞。
紫陌传香远,红泉落影斜。
园中春尚早,亭上路非赊。
芳景堪游处,其如惜物华。 -
66.《题雪猎图》 宋·王平子
烽火一息三千年,汉家将军画凌烟。
胡儿不识征战事,龙沙万里今桑田。
丽谯声里梅花角,云暗雪深风色恶。
长嘶一骑骢蝉联,狼帽氈裘寒矍铄。 -
67.《小雪前三日锺冠之约余侍老人行山舟发后洪入》 宋·洪咨夔
径白云明白似雪,满山红叶艳於花。
过溪买酒等闲事,只恐客来非当家。 -
68.《雪夜与师是棋次前韵》 宋·陈造
投醪士或醉,说梅人不渴。
穷途余乐事,不受忧患遏。
诗可供呻吟,棋亦识死活。
朝来喜雪句,神药胎可夺。 -
69.《日月莲花歌》 宋·汪莘
伟哉天地间,谁家两枝莲。
红莲一枝瑰子鲜,白莲一枝雪样妍。
两花径面各千里,压尽众草无朱铅。
不见卖花翁,不知阿谁担南躔又北躔。 -
70.《西倅厅冰雪楼次韵》 宋·王柏
我生山水窟,一静了万境。
登临始识奇,已与凡目并。
大哉飞跃间,一物具一性。
冰雪有妙理,言言苦难听。 -
71.《合纸屏为小阁画卧袁访戴其上名之曰听雪各与》 宋·方岳
空山十日雪塞门,天荒地老无行人。
芦花败絮不堪着,山石夜裂苍皮皴。
奇寒中人僵赑屃,樵汲路迷瓶粟既。
驾风万鹤危欲仙,此腹久无烟火气。 -
72.《冬至日晓雪许桂一枝著花戏成长句》 宋·张镃
居士归来百事嘉,木樨雪里也开花。
麩金一掬枝头小,药玉千沟屋上斜。
境界许奇非浪得,色香俱静更何加。
高寒似我休拈出,微笑从来少作家。 -
73.《桂枝香(杨山甫席上赋)》 宋·陈允平
残蝉乍歇。
又乱叶打窗,蛩韵凄切。
寂寞天香院宇,露凉时节。
乘鸾扇底婆娑影,幻清虚、广寒宫阙。 -
74.《真觉院有洛花花时不暇往四月十八日与刘景文》 宋·苏轼
绿暗初迎夏,红残不及春。
魏花非老伴,卢橘是乡人。
井落依山尽,岩崖发兴新。
岁寒君记取,松雪看苍鳞。 -
75.《次韵李公择梅花》 宋·苏轼
诗人固长贫,日午饥未动。
偶然得一饱,万象困嘲弄。
寻花不论命,爱雪长忍冻。
天公非不怜,听饱即喧哄。 -
76.《次韵邹德章监簿官舍芙蓉芭蕉》 宋·周必大
君不见蜀都之城百里长,无数芙蓉遮女墙。
遂令邦人记旧俗,往往空巷争新妆。
又不见云梦泽中吞美恶,想如所夸殊落落。
独将巴且并兰芷,楚客至今犹忆昨。 -
77.《忆左掖千叶桃花》 明·杨基
秾李积皓雪,繁桃炫朝霞。
江边日日见春色,尽是寻常儿女花。
东阑一树能倾国,千瓣玲珑谁剪刻?半吐疑红却胜红,全
开似白元非白。 -
78.《和圣俞饮廷老家晚又饮原甫家》 宋·韩维
人生天地间,常为外物驱。
自非无心者,不能忘所趋。
所趋既若一,莫如饮酒娱。
饮酒既复醉,万事皆分铢。 -
79.《颂古六首》 宋·释宗杲
即心即佛莫妄求,非心非佛休别讨。
红炉焰上雪花飞,一点清凉除热恼。 -
80.《礼部试早春残雪》 唐·姚康
微暖春潜至,轻明雪尚残。
银铺光渐湿,珪破色仍寒。
无柳花常在,非秋露正团。
素光浮转薄,皓质驻应难。
幸得依阴处,偏宜带月看。
玉尘销欲尽,穷巷起袁安。