-
81.《大涤洞天留题》 宋·赵观复
不作翠蛟诗,独赋上池水。
凿开自渊源,鉴观湛然止。
岂惟白心事,且似明□底。
松风生晚清,暑夜看晨起。 -
82.《和蛩栗斋丰翠蛟亭》 宋·赵汝譡
众峰抱苍龙,蟠屈翠蛟水。
放之两崖閒,奔汹不得止。
涛澜生席上,雷雹转石底。
恍疑天柱摇,将拔险洞起。 -
83.《翠蛟亭和巩丰韵》 宋·赵汝谈
幽亭枕苍峡,云窦通曲水。
百折如建瓴,虢虢鸣不止。
客来一抽钥,白雾噀岩底。
欻翕千丈蛟,拿空翠涛起。 -
84.《翠蛟亭和鞏栗斋韵》 宋·赵彦假
天下名洞天,有山必有水。
馀杭山水窟,神仙所栖止。
仙人乘云玉,玉蛟留潭底。
至今雷雨夕,蛟睡时惊起。 -
85.《铙歌鼓吹曲二十二首(有序) 朱鹭一章十一》 明·黄佐
正德十有五年秋,宗室以宁歼于九江,归于豫章,就俘,将告于甸人。
皇帝犹自将讨之,以将军泰为副游击,将军彬、阍人忠前
驱,所至无不电惊云骇者。 -
86.《题义方书舍》 明·王绂
我昔童丱时,蒙养绝浮靡。
朝夕常趋庭,颇解学诗礼。
奈何才弱冠,早已失怙恃。
徒怀风木悲,没齿殊未已。 -
87.《抱一庐绎志》 明·王问
上古一真人,容若春华敷。
忧乐通四时,动止常于于。
登高靡为栗,入水不能濡。
问之胡能尔,涵神同太虚。 -
88.《和孝若湖上作》 明·吴梦旸
浩眇湖之阳,信为子所止。
氛浊一以屏,冲襟净于水。
凉风四面来,暝色从中起。
茫茫触无情,情来莫为理。
宁以终古怀,委之波靡靡。 -
89.《又和题(一首)》 明·周永年
听说图中风物美,但读长歌已狂喜。
乔木清川数里间,尺幅都收到曲几。
前有老杜后大苏,能以诗章当画史。
二歌三读转兴怀,少陵眉山相比拟。 -
90.《雨歇池上》 唐·白居易
檐前微雨歇,池上凉风起。
桥竹碧鲜鲜,岸移莎靡靡。
苍然古苔石,清浅平流水。
何言中门前,便是深山里。 -
91.《顺祀诗》 宋·宋祁
孰顺其祀,明明天子。
天子谦让,诏群臣其议。
惟章献、章懿,遂祔先帝。
宜索而典,而古而今。 -
92.《寄题宫师相公宴息园》 宋·宋祁
相公纳衡枢,卜筑来东里。
恤他匪足尚,自适乃云美。
中园兴夷爽,薄言谢朝市。
壤石非远迁,松竹皆故蒔。 -
93.《录梦篇》 宋·黄庭坚
春风乱思兮吹管弦,春日醉人兮昏欲眠。
却万物而观性兮,如处幽篁之不目天。
试纵神而不御兮,如有顺心之酒然。
委蜩甲而去化,乘白云而上仙。 -
94.《具茨颂》 宋·黄庭坚
帝省具茨,在国南屏。
笃生韩公,补天子圣。
文武韩公,其德庭方。
靡职不宜,乃宣力四方。 -
95.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。 -
96.《赠棋者》 宋·范仲淹
何处逢神仙,传此棋上旨。
静持生杀权,密照安危理。
接胜如云舒,御敌如山止。
突围秦师震,诸侯皆披靡。 -
97.《和孙端叟蚕首十五首其四高几》 宋·梅尧臣
桑柔不倚梯,摘桑赖高几。
每於得叶易,曾靡忧校披。
跻升类拾级,下上异缘蚁。
闲置草屋傍,鸣鸡或栖止。 -
98.《舟子语》 宋·晁说之
晁子被放逐,四方何所止。
随众到淮口,脱身乱兵里。
长淮岁暮风,舟楫不得舣。
因之狂雨来,青山白浪底。 -
99.《南山之田赠王介甫》 宋·王令
南山之田兮,谁为而芜。
南山之人兮,谁教堕且。
来者何为,而往者谁趾。
草漫靡兮,不种何自。 -
100.《西冈僦居》 宋·文同
出官在秦蜀,始末凡十年。
所治得公宇,靡不完且坚。
中堂与挟廊,角翼相钩联。
领属仅十口,出处皆安便。