-
161.《和秀实寄诗》 宋·王洋
去年河南归故地,今年朔方兵又起。
血牲面埋曾几时,无乃奸盟神不喜。
嗟尔万人来远荒,岂无战士伤金疮。
封疆万里尚越境,金帛露积犹多藏。 -
162.《送晏伯安》 宋·喻良能
古绸於今婺,盖亦一壮县。
剧繁号难理,百令无一健。
英英晏伯安,年壮政则练。
咄嗟扫宿弊,谈笑了宿案。 -
163.《负薪行》 唐·杜甫
夔州处女发半华,四十五十无夫家。
更遭丧乱嫁不售,一生抱恨堪咨嗟。
土风坐男使女立,应当门户女出入。 -
164.《雷》 唐·杜甫
大旱山岳燋,密云复无雨。
南方瘴疠地,罹此农事苦。
封内必舞雩,峡中喧击鼓。
真龙竟寂寞,土梗空俯偻。 -
165.《别李义》 唐·杜甫
神尧十八子,十七王其门。
道国洎舒国,督唯亲弟昆。
中外贵贱殊,余亦忝诸孙。
丈人嗣三叶,之子白玉温。 -
166.《送岭南崔侍御》 唐·元稹
我是北人长北望,每嗟南雁更南飞。
君今又作岭南别,南雁北归君未归。
洞主参承惊豸角,岛夷安集慕霜威。 -
167.《鹧鸪天》 宋·张耒
倾盖相逢汝水滨。
须知见面过闻名。
马头虽去无千里,酒盏才倾且百分。
嗟得失,一微尘。
莫教冰炭损精神。
北扉西禁须分等,金榜当年第一人。 -
168.《念奴娇(别妓)》 宋·王之望
柳花飞絮,又还是、清明寂寞时节。
洞府人间嗟素手,今日匆匆分拆。
巧笑难成,含情谁解,顾影无颜色。
风流满面,却成春恨凄恻。 -
169.《念奴娇(别妓)》 宋·王之望
柳花飞絮,又还是、清明寂寞时节。
洞府人间嗟素手,今日匆匆分拆。
巧笑难成,含情谁解,顾影无颜色。
风流满面,却成春恨凄恻。 -
170.《氐州第一》 宋·方千里
朝日融怡,天气艳冶,校英杏萼犹小。
燕垒初营,蜂衙乍散,池面烟光缥渺。
芳草如薰,更潋滟、波光相照。
锦绣萦回,丹青映发,未容春老。 -
171.《满江红(赠豫章尼黄心大师尝为官妓)》 宋·葛长庚
豆蔻丁香,待则甚、如今休也。
争知道、本来面目,风光洒洒。
底事到头鸾凤侣,不如躲脱鸳鸯社。
好说与、几个正迷人,休嗟讶。 -
172.《括酹江月》 宋·林正大
雪堂闲步,过临皋、霜净晚林木落。
月白风清如此夜,与客行歌相答。
纲举松鲈,手携斗酒,赤壁重寻约。
悲歌长啸,划然声动寥廓。 -
173.《鸳湖曲》 清·吴伟业
驾鸯湖畔草粘天,二月春深好放船。
柳叶乱飘千尺雨,桃花斜带一路烟。
烟雨迷离不知处,旧堤却认门前树。
树上流莺三两声,十年此地扁舟住。 -
174.《游黄杨岩》 宋·陈世卿
朔风夜号空,于隅几枝木。
深山自春色,芳草不凋绿。
朋来得进游,招提藏翠麓。
新酒赤如丹,竹萌肥胜肉。 -
175.《逢韩茂贻因赠并追伤戴敬夫》 清·邢昉
莫道相逢久叹嗟,尚怜流落在天涯。
故人长隔黄垆面,苕水空余白雪花。
行路更无磨镜具,扣门唯识卖浆家。
羌村暮雨归何处?青草茫茫去转赊。 -
176.《柬叶洞庵》 明·罗洪先
江南烟艇十年余,鼓枻宁嗟未得鱼。
浅水荻花闲自照,虚庭蕉叶卷仍舒。
子桑无用悲餐饭,仲蔚还知爱敝庐。
惟有故人稀见面,箧中时检旧来书。 -
177.《补史十忠诗·少傅枢密使张公世傑》 宋·刘壎
士有守节死,岂以责武夫。
武夫尚能奇,消得银管书。
何许熊虎英,铁面美髯须。
护寒久枕戈,赴难甘殒躯。 -
178.《五月余还至渭南适克正博士为丞于兹赋诗道旧》 明·王祎
曩余客南京,结交尽名友。
文采竞联翩,气义互缠纠。
子也时所需,翻然起江右。
譬如丰城藏,紫气映牛斗。 -
179.《诅楚文》 宋·苏轼
碑获於开元寺土下,今在太守便厅。
秦穆公葬于雍橐泉祈年观下,今墓在开元寺之东南数十步,则寺岂祈年之故基耶?淮南王迁于蜀,至雍,道病卒,则雍非长安,此乃古雍也。
峥嵘开元寺,仿佛祈年观。
旧筑扫成空,古碑埋不烂。 -
180.《诅楚文》 宋·苏轼
峥嵘开元寺,仿佛祈年观。
旧筑扫成空,古碑埋不烂。
诅书虽可读,字法嗟久换。
词云秦嗣王,敢使祝用瓒。