-
41.《度仙霞关题天雨庵壁》 清·查慎行
虎啸猿啼万壑哀,北风吹雨过山来。
人从井底盘旋上,天向关门豁达开。
地险昔曾当剧贼,时平谁敢说雄才?
煎茶好领闲僧意,知是芒鞋到几回! -
42.《菩萨蛮·花明月暗笼轻雾》 五代·李煜
花明月暗笼轻雾,今宵好向郎边去。
刬袜步香阶,手提金缕鞋。
画堂南畔见,一向偎人颤。
奴为出来难,教君恣意怜。 -
43.《宿普圆寺二首》 宋·赵企
芒鞋侵晓踏青霜,九里松阴引兴长。
云雾浅深山变态,风烟舒卷水晶光。
千岩寒月笼疏薄,一笛西风度渺茫。
短艇不来人意懒,谁知搔首正相望。 -
44.《白庐山归城赋四首》 宋·董嗣杲
重葺芒鞋约更坚,山家意味况相便。
须先折简同游客,剥藓题名就石镌。 -
45.《踏莎行·凤髻堆鸦》 宋·张魁
凤髻堆鸦,香酥莹腻。
雨中花占街前地。
弓鞋湿透立多时,无人为问深深意。
眉上新愁,手中文字。
如何不倩鳞鸿去。
想伊只诉薄情人,官中不管闲公事。 -
46.《失调名》 宋·连静女
朦胧月影,黯淡花阴,独立等多时。
只恐冤家误约,又怕他、侧近人知。
千回作念,万般思忆,心下暗猜疑。
蓦地偷来厮见,抱著郎、语颤声低。 -
47.《南歌子·涧草萋萋绿》 元·赵摅
涧草萋萋绿,林莺恰恰啼。
汀沙过雨便无泥。
唤得芒鞋随意、到前溪。
浦溆浑堪画,云烟总是题。
江湖老伴一蓑衣。
真个斜风细雨、不须归。 -
48.《湖上即事》 宋·陈起
波光山色两盈盈,短策青鞋信意行。
葑草烟开遥认鹭,柳条春早未藏莺。
谁家艳饮歌初歇,有客孤舟笛再横。
风景无穷吟莫尽,且将酩酊乐浮生。 -
49.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
50.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
51.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。 -
52.《寒食出郊三首》 宋·李揆
往岁逢寒食,青鞋踏落花。
题诗山寺壁,沽酒野人家。
草长春无际,身閒意自遐。
时时县亭畔,画遍水边沙。 -
53.《偈颂二十九首》 宋·释云
如来禅,祖师意。
绝承当,只这是。
破草鞋,汗臭气。
热碗鸣,驴豚沸。
也大奇,不思议,分明在目前,今古应无坠。
佛灭二千年,比丘少惭愧。 -
54.《送杰老住仙游》 宋·唐士耻
方期秋气高,遍阅山水窟。
青鞋此蜚动,幽意那可及。 -
55.《黄山遇雨》 宋·汪兼山
碑翻芦福雷轰碎,舟近蓬莱风勒回。
山意有馀还不尽,青鞋留待后游来。 -
56.《题三洞》 宋·张大直
雨过薰风吹面凉,芒鞋终日水云乡。
可怜尘绪萦人久,赖有仙源引兴长。
山鸟无心时自语,林花有意解留香。
村醪不惜杖头费,渴似虹霓饮练光。 -
57.《游洞庭》 明·兰江濋公
我有山水癖,周游访遗迹。
春宵宫畔住多时,对面翠峰参天直。
偶乘飞云到上头,上头佛屋依云陬。
庭前老树作僧立,井中神物为人游。 -
58.《赠画师朱叔重》 明·朴隐禅师
吾邦会稽山水府,万壑千岩如米聚。
平生痴绝顾虎头,道中应接亦良苦。
至今清响若耶溪,童子山僧惟杜甫。
近代乃有高尚书,时过云门吐奇语。 -
59.《四明山歌》 明·沈一贯
我昔长歌《天姥吟》,今来飞越江之深。
烟波浩荡都在眼,苍苍白鹿纷可寻。
游足未开意已窘,片云隐约前村尽。
适来纵入丹山赤水之洞天,果尔三百八十芙蓉之峰相钩连 -
60.《四月晦日泛若耶至云门寺以起坐鱼鸟间动摇山》 明·陶望龄
五云山前盘古树,曾见前朝老谢敷。
六寺钟声何处尽,僧残惟有粥呼鱼。
笋天已过麦地瘦,一饭山厨鲑菜无。
青鞋布袜客何意,担水揭揭来浇蔬。
¤