-
61.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
62.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
63.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
64.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
65.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
66.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
67.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
68.《风流子》 宋·葛立方
细草芳南苑,东风里、赢得一身闲。
见花朵绣田,柳丝络岸,沼冰方泮,山雪初残。
又还是,陇头春信动,梅蕊入征鞍。
月里暗香,水边疏影,淡妆宜瘦,玉骨禁寒。 -
69.《蝶恋花(长沙送同官先归邵武)》 宋·吕胜己
屈指瓜期犹渺渺。
羡子征鞍,去上长安道。
到得故园春正好。
桃腮杏脸迎门笑。
闻道难兄登显要。
雁字云霄,花萼应同调。
旧恨新愁须拚了。
功名趁取方年少。 -
70.《沁园春(次韵四友吴会卿次子西上)》 宋·冯取洽
我爱□君,结屋并山,友松竹梅。
有倦游孤剑,暂悬素壁,醉吟行履,时印苍苔。
得失不惊,知恬交养,浩浩胸中何壮哉。
须知道,似骅骝万里,道路方开。 -
71.《沁园春(次韵四友吴会卿次子西上)》 宋·冯取洽
我爱□君,结屋并山,友松竹梅。
有倦游孤剑,暂悬素壁,醉吟行履,时印苍苔。
得失不惊,知恬交养,浩浩胸中何壮哉。
须知道,似骅骝万里,道路方开。 -
72.《沁园春(监司元宵招饮不赴)》 宋·李公昴
才到中年,节物浑闲,赏心顿轻。
据随分东风,瓶簪柳雪,应时灯夜,棚缀莲星。
自一家春,也三杯酒,巧茧堆香笑语声。
又何须,听那西楼弦管,南陌箫笙。 -
73.《庆春宫》 宋·陈允平
孤鹜披霞,归鞍卸日,晚香菊自寒城。
虚馆灯闲,征衫尘浣,夜深何处砧声。
乱蛩催怨,月明里、依稀数星。
云山迢递,犹误归期,方寸遍萦。 -
74.《莺啼序》 宋·刘辰翁
闷如愁红著雨,卷地吹不起。
便故人渺渺,相逢前事,欲语还己。
凝望久、荒城落日,五湖四海烟浪里。
问而今何处,寄声旧时邻里。 -
75.《念奴娇》 宋·沈唐
杏花过雨,渐残红零落,胭脂颜色。
流水飘香人渐远,难托春心脉脉。
恨别王孙,墙阴目断,手把青梅摘。
金鞍何处,绿杨依旧南陌。 -
76.《凤凰台上忆吹箫(蜡梅用前韵)》 宋·侯置
浅染霓裳,轻匀汉额,巫山行雨方还。
最好是、肌香蜡莹,萼嫩红干。
曾见金钟在列,钧天罢、笋_都闲。
妖饶似,晓镜乍开,绿沁眉山。 -
77.《凤凰台上忆吹箫(蜡梅用前韵)》 宋·侯置
浅染霓裳,轻匀汉额,巫山行雨方还。
最好是、肌香蜡莹,萼嫩红干。
曾见金钟在列,钧天罢、筍虡都闲。
妖饶似,晓镜乍开,绿沁眉山。 -
78.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
79.《神童庄有恭》 未知·佚名
粤中庄有恭,幼有神童之誉。
家邻镇粤将军署,时为放风筝之戏,适落于将军署之内宅,庄直入索取。
诸役以其幼而忽之,未及阻其前进。
将军方与客弈,见其神格非凡,遽诘之曰:“童子何来?”庄以实对。 -
80.《感讽六首》 唐·李贺
人闲春荡荡,帐暖香扬扬。
飞光染幽红,夸娇来洞房。
舞席泥金蛇,桐竹罗花床。
眼逐春瞑醉,粉随泪色黄。