-
1.《谢周尉用前韵致丹致且见劝葆真》 宋·胡寅
寒衾未暖睫先交,晓漏那闻促点敲。
非有真丹存下海,讵同和气满春郊。
王弘颇亦知陶令,仲达何劳诮石苞。
为报迩来幽意惬,箨龙拳鳖渐充庖。 -
2.《次韵致远?一作:和叶涛?》 宋·苏轼
长笑右军称草圣,不如东野以诗鸣。
乐天自欲吟淮月,怀祖无劳听角声。 -
3.《次韵致政张朝奉仍招晚饮》 宋·苏轼
扫白非黄精,轻身岂胡麻。
怪君仁而寿,未觉生有涯。
曾经丹化米,亲授枣如瓜。
云蒸作雾楷,火灭噀雨巴。 -
4.《次韵致远木人洲二首》 宋·王安石
迷子山前涨一洲,木人图志失编收。
年多但有柳生肘,地僻独无茅盖头。
河侧鲍生乾尚立,江边屈子槁将投。
未妨他日称居士,能使君疑福可求。 -
5.《次韵致远木人洲二首》 宋·王安石
杌尔何年客此洲,飘流谁弃止谁收。
无心使口肝使目,有干作身根作头。
暴露神灵难寄托,祷祠村落几依投。
纷纷翦纸真虚负,立槁安知富可求。 -
6.《次韵致远自毘陵见寄》 宋·范成大
黄鹄高飞碧落寒,向来山水梦惊残。
故情若问玄真子,依旧江头把钓竿。 -
7.《次韵致远自毘陵见寄》 宋·范成大
新词一阕话羁愁,清似寒泉咽陇头。
官下有谁同此景,仲宣应是独登楼。 -
8.《次韵致明七言》 宋·刘子翚
春风摇溪溪摇天,刘郎诗思如涌泉。
已怜飞花太狼籍,却爱芳草长芊绵。
痴儿了事从渠了,万古寒空没飞鸟。
北海樽中兴味长,邯郸枕裹功名小。
南山北山云崔嵬,君胡不歌归去来。
山中交游苦相忆,玉柱瑶瑟生浮埃。 -
9.《次韵致明听琴》 宋·刘子翚
病翁不咄咄,琅然寄枯琴。
倘无枯琴寄,孰表吾之心。
形忘岂知病,道在宁复今。
龙蟠老樟下,觱发摇长音。 -
10.《次韵致政华殿丞怀旧见寄》 宋·苏颂
佩韘相从四纪前,鲤庭论契荷忘年。
文如潘陆倾江海,学造重黎绝地天。
簪绂弃来名已厌,乡闾归后乐应全。
冥飞尚隐樊笼旧,未副初心愧昔贤。