-
21.《鹤》 唐·杜牧
清音迎晓月,愁思立寒蒲。
丹顶西施颊,霜毛四皓须。
碧云行止躁,白鹭性灵粗。
终日无群伴,溪边吊影孤。 -
22.《鸂鶒》 唐·许浑
池寒柳复凋,独宿夜迢迢。
雨顶冠应冷,风毛剑欲飘。
故巢迷碧水,旧侣越丹霄。
不是无归处,心高多寂寥。 -
23.《送赵道士归天目旧山》 唐·薛能
愚朴尚公平,此心邻道情。
有缘终自鄙,何计逐师行。
日者闻高躅,时人盖强名。
口无滋味入,身有羽仪生。 -
24.《悼鹤和袭美》 唐·张贲
渥顶鲜毛品格驯,莎庭闲暇重难群。
无端日暮东风起,飘散春空一片云。 -
25.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
26.《送卢郎中赴金州》 唐·李洞
云明天岭高,刺郡辍仙曹。
危栈窥猿顶,公庭扫鹤毛。
出军青壁罅,话道白眉毫。
远集歌谣客,州前泊几艘。 -
27.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
28.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
29.《浣口泊舟晓望天柱峰》 唐·齐己
根盘潜岳半,顶逼日轮边。
冷碧无云点,危棱有瀑悬。
秀轻毛女下,名与鼎湖偏。
谁见扶持力,峨峨出后天。 -
30.《仙掌》 唐·齐己
峭形寒倚夕阳天,毛女莲花翠影连。
云外自为高出手,人间谁合斗挥拳。
鹤抛青汉来岩桧,僧隔黄河望顶烟。
晴露红霞长满掌,只应栖托是神仙。 -
31.《辞主人绝句四首·放鹤》 唐·齐己
华亭来复去芝田,丹顶霜毛性可怜。
纵与乘轩终误主,不如还放却辽天。 -
32.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
33.《曲龙山歌》 唐·顾况
曲龙丈人冠藕花,其颜色映光明砂。
玉绳金枝有通籍,五岳三山如一家。
遥指丛霄沓灵岛,岛中晔晔无凡草。 -
34.《曲龙山歌》 唐·顾况
曲龙丈人冠藕花,其颜色映光明砂。
玉绳金枝有通籍,五岳三山如一家。
遥指丛霄沓灵岛,岛中晔晔无凡草。 -
35.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
36.《醉蓬莱》 宋·杨无咎
见禾山凝秀,禾水澄清,地灵境胜。
天与珍奇,产凌霄峰顶。
嫩叶森枪,轻尘飞雪,冠中州双井。
绝品家藏,武陵有客,清奇相称。 -
37.《哨遍·高祖还乡》 元·睢景臣
社长排门告示,但有的差使无推故,这差使不寻俗。
一壁厢纳草也根,一边又要差夫,索应付。
又是言车驾,都说是銮舆,今日还乡故。
王乡老执定瓦台盘,赵忙郎抱着酒胡芦。 -
38.《鹤联句》 宋·滕宗谅
上霄降灵气,钟此千年禽。
幽间靖节性,孤高伯夷心。
颉颃紫霄垠,飘飖沧浪浔。
岳湛有仙姿,多钧韶无俗音。 -
39.《悼古镜果佛慧法师》 宋·储泳
霜毛垂半顶,说法国王前。
定里修千劫,佛中添一员。
諡本终后赐,真谤在时传。
讲下诸徒弟,焚香石塔边。 -
40.《献寿诗》 宋·孙纬
面脸丹如朱顶鹤,髭髯长似绿毛龟。
欲知相府生辰日,此是人间祭灶时。