-
101.《遭族人横逆》 宋·陈淳
颜子有犯不之校,胸怀洒落冰雪融。
孟轲横逆必自反,律己程度严秋霜。
君子於物本无闷,小人胡尔好有攻。
矧今薄俗抑又甚,绝无礼义争豪强。 -
102.《安溪送泉粹》 宋·陈宓
平生顺天命,渴饮与饥饭。
不能便利趋,俛首榷商贩。
随群谒上官,言语但朴愿。
岂知事迎合,宛转若藤蔓。 -
103.《孟子·养志》 宋·陈普
世俗养亲惟口体,谁能养志若曾参。
至诚顺迁无违咈,为是心其父母心。 -
104.《清湖小酌得生字》 宋·方回
泯默抑幽抱,低回挫高情。
肥遁夙果决,羁旅犹牵萦。
华摭有旧习,冷嗜无新营。
醲鲜世所竞,褒博日以轻。 -
105.《送徐如心如婺源三十韵》 宋·方回
之子成春服,欢言驾出游。
残红三月路,叠翠万山州。
夏后乘輴泽,轩皇炼药丘。
旷平初渺莽,屈曲渐深幽。 -
106.《投食山家》 宋·释正觉
霜晨藜杖起孤禅,乞食山家图省缘。
斜径顺风鸣竹火,飞甍迷眼映松烟。
秋羹木鳖有真味,午饭树鸡无俗羶。
谁谓客床卧不稳,我无支遁买山钱。 -
107.《缘识》 宋·宋太宗
天生颜貌几何般,鹤骨餐霞厌俗观。
赤水华池谁法则,白银为阙又堪看。
来传音旨俱然混,位有尊卑勿异端。
逆顺之中关理性,心田静外岂相干。 -
108.《缘识》 宋·宋太宗
妙手弹琴无向束,知之修炼五音足。
先辨浮沈有指归,弦头制度相催促。
左手抑扬禁淫邪,右手徘徊堪瞻瞩。
法於天,象於地, -
109.《逍遥咏》 宋·宋太宗
天生颜貌几何般,鹤骨餐霞厌俗观。
赤水华池谁法则,白银为阙又堪看。
来传音旨俱然混,位有尊卑勿异端。
逆顺之中关理性,心田静外岂相干。 -
110.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
111.《元佑癸酉秋九月蒙恩补郡维扬十一月到治莅事》 宋·苏颂
维扬禹九州,淮南唐四镇。
地据江海冲,星占楚吴分。
五季剧荒扰,我朝夷僭闰。
督府时称雄,守帅选常遴。 -
112.《近冬至祭肉未给因叙其事》 宋·王洋
去年至日犹从俗,今年至日曾无肉。
食无脔炙情勿伤,祭不毛血贫太酷。
起与妇谋宜早计,我典春衫君前髻。
但得豚肩略揜豆,敢事三牲共日祭。