-
81.《苏幕遮 赠同友》 元·王哲
这华宗,能顺我。
净意清心,认取逍遥卧。
日日凡尘仍便躲。
管取教公,快乐无摧挫。
早回头,休漫过。
灭尽无明,远了寻常火。
点灵光山上锁。
稳驾白云,五色霞中坐。 -
82.《伯温索诗贺令姊夫生朝》 宋·陈藻
一生开读度残年,纠者劳劳与办钱。
恰似丛林充化士,历多世态得真禅。
忽教衰老亲题疏,也且低垂敢自贤。
随顺却遭开眼白,屈伸谁识草经玄。 -
83.《寄题吴子似所居二首·经德堂》 宋·陈文蔚
上帝降斯民,厥安存秉彝。
古昔世教明,大道行坦夷。
裘葛顺冬夏,饮食弃渴饥。
非有慕于外,夫妇皆与知。 -
84.《责己》 宋·陈文蔚
圣人当耳顺,吾年已逾再。
日覬有新功,迩来如稍怠。
嗟尔性虽驽,敢不鞭其退。
须教十二时,此心无不在。
书此当盘铭,终身以服佩。 -
85.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
86.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
87.《数珠歌》 宋·释印肃
如是数珠祗一颗,离珠摩尼光不破。
佛说刹说众生说,三世一切说这个。
未了人,休将过,成佛人希念佛多。 -
88.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
89.《缘识》 宋·宋太宗
清静真空理,不无解者难。
纵横依见性,廓落智中观。
坦荡归仁德,辛勤久远看。
勿教为逆顺,平地入云端。 -
90.《逍遥咏》 宋·宋太宗
一受诸同气,熙和理道平。
乘云无滞碍,大树种而生。
尘垢勿教染,江河顺不争。
机智潜弃用,方显贵佳名。 -
91.《逍遥咏》 宋·宋太宗
清静真空理,不无解者难。
纵横及见性,廓落智中观。
坦荡归仁德,辛勤久远看。
勿教为逆顺,平地入云端。 -
92.《和胡俛学士游西池书事》 宋·苏颂
皇都有沧池,近在金商陌。
渊源控河汴,襟带引京索。
众派泻寒光,一鉴涵空碧。
晴明天垂幕,阴霭地滋脉。 -
93.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
94.《禹庙一首》 宋·王阮
万世衣裳脱介鳞,一祠宁足报恩深。
长教天下江湖顺。
始慰胼胝手足心。 -
95.《和邵尧夫韵示儿侄》 宋·王洋
言贵安徐行贵常,与人平淡勿相伤。
莫贪顺路行时快,到了回思见去长。
克己定知天降福,害人只是自贻殃。
长教言行枢机密,此外虚心不用防。 -
96.《景祐以后乐章六首》 宋·真宗
翊佐先朝,章明台教。
淑顺谦勤,徽音在劭。
树风不止,劬劳匪报。
黍稷令芳,嘏兹乃告。 -
97.《庆元二年皇后册宝十三首》 隋代·佚名
肃肃台的,雍雍阴教。
阴诐自防,警下是俲。
中章端委,列御硼告。
其国辅顺,永翼帝孝。 -
98.《庆元二年皇后册宝十三首》 隋代·佚名
肃肃台的,雍雍阴教。
阴诐自防,警下是俲。
中章端委,列御硼告。
其国辅顺,永翼帝孝。