-
81.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
82.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
83.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
84.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
85.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
86.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
87.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
88.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
89.《好了歌》 清·曹雪芹
世人都晓神仙好,惟有功名忘不了!
古今将相在何方?荒冢一堆草没了,世人都晓神仙好,只有金银忘不了!
终朝只恨聚无多,及到多时眼闭了, -
90.《离齐州后五首》 宋·曾巩
云帆十幅顺风行,卧听随船白浪声。
好在西湖波上月,酒醒还到纸窗明。 -
91.《登罗浮绝顶奉同蒋王二大夫作》 清·屈大均
霃霃太古云,至今未开辟。
山气日汹涌,随风洒精液。
触石生洪波,微茫在咫尺。
登山若浮海,舟航即轻策。 -
92.《金牛驿》 宋·吴师孟
唱奇腾怪可删修,争奈常情胜谬悠。
禹贡已书开蜀道,秦人安得粪金牛。
万重山势随坤顺,一勺天波到海流。
自哂据经违世俗,庶几同志未相尤。 -
93.《句》 宋·孟宾于
早知落处随疏雨,悔得开时顺暖风。
-
94.《满庭芳 丹阳升霞作黄?,醮罢忆师,遂作》 元·王处一
的祖纯阳,随时显异,密传师父仙宗。
重阳悯化,遗教马扶风。
斡运玄机顺应,真功就、三界圆融。
垂光降,亡灵济度,都在碧霄中。 -
95.《满庭芳 攒三字》 元·王处一
三光。
从道,神守清凉。
悟正,遥唱满庭芳。
上朝归去,性、光泛纯阳。 -
96.《满庭芳 因腊月二十二日乃重阳师祖悯化妙行》 元·王丹桂
人升霞,众道友修斋毕,以词赠之雪霁郊原,冰凝池沼,时当深入穷冬。
重阳此日,降迹阐真风。
还是丹阳师父,乱尘世、飞上天宫。
玄元理,一升一降,显现至神功。 -
97.《满庭芳·万物之中》 元·侯善渊
万物之中,为人最贵,内存一点精微。
至灵至圣,日用有谁知。
隐显存亡顺化,方圆应、曲直投机。
从伊变,行居坐卧,动止镇相随。 -
98.《与冢妇朱柔则》 清·紫静仪
深闺白日静,熏香垂罗帱。
病起罢膏沐,淡若明河秋。
自汝入家门,操作苦不休。
萍藻既鲜洁,牖户还绸缪。 -
99.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
100.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。