-
101.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
102.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
103.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
104.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
105.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
106.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
107.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
108.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
109.《西江月(六)》 宋·张伯端
对镜不须强灭,假名权立菩提。
色空明暗本来齐。
真妄体分两种。
悟则便名静土,更无天竺曹溪。
谁言极乐在天西。
了则弥陀出世。 -
110.《一落索》 宋·陈瓘
体上衣裳云作缕。
不论寒暑。
世间多少老婆禅,犹苦问、台山路。
堪笑庞翁无趣。
临行却住。
古人公案不须论,还了得、如今否。 -
111.《满庭芳(又上前人)》 宋·张继先
调理三关,安和四体,静无忧挠相煎。
太微冥契,元始语诸仙。
玉宇重修妙典,西台□、南岳题篇。
崇□好,身田在世,心向太清天。 -
112.《鹧鸪天·桂花》 宋·李清照
暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。
何须浅碧深红色,自是花中第一流。
(深红 一作:轻)
梅定妒,菊应羞,画阑开处冠中秋。
骚人可煞无情思,何事当年不见收。
(阑 通:栏) -
113.《卜算子(督战淝水,再用前韵第三首示青草堂)》 宋·向子諲
胶胶扰扰中,本体元来静。
一段澄明绝点埃,世事如泡影。
歇即是菩提,此语须三省。
古首无人著脚行,禾黍秋风冷。 -
114.《渔家傲》 宋·吕渭老
顶上铁轮飞火焰。
防身细按威神剑。
体用双行谁敢觇。
光闪闪。
何须更把茶林撼。
衲子家风存古俭。
一条概栗如天堑。
粥鼓未鸣灯火暗。
无恩念。
断崖古木横藤簟。 -
115.《浣溪沙》 宋·王之道
体粟须烦鼎力苏。
流涎正值麹盈车。
坐来兽炭拨还无。
一阕可能酬一绝,双银端不换双珠。
松毛粉白老翁须。 -
116.《大圣乐》 宋·陆游
电转雷惊,自叹浮生,四十二年。
试思量往事,虚无似梦,悲欢万状,合散如烟。
苦海无边,爱河无底,流浪看成百漏船。
何人解,问无常火里,铁打身坚。 -
117.《夏云峰(初秋有作)》 宋·赵长卿
露华清。
天气爽、新秋已觉凉生。
朱户小窗,坐来低按秦筝。
几多妖艳,都总是、白雪余声。 -
118.《前调》 宋·杨冠卿
月冷花寒宫漏促。
人在虚檐,玉体温无粟。
弦断鸾胶还再续。
娇云时霎情难足。
解道双鸳愁独宿。
宿翠偎红,蛱蝶元相逐。
蓬海路遥天六六。
终须伴我骑黄鹄。 -
119.《踏莎行(寄远)》 宋·郭应祥
一撮精神,百般体态。
兰心蕙性谁能赛。
霎时不见早思量,许多日子如何睚。
我已安排,你须宁耐。
看看重了鸳鸯债。
此生永愿不分飞,傍人一任胡瞋怪。 -
120.《洞庭春色(元夕)》 宋·吴泳
金柝声中,铁衣影里,仍旧上元。
况银花亸鬓,看承春色,蜡珠照坐,暖热丰年。
宝月分明无缺玷,须洗尽黄云别看天。
无限意,且平开莲浦,小作桃源。