-
161.《颂古三十二首》 宋·释明辩
体量非功不堕今,星移斗换岂同轮。
多年历日虽无用,犯著应须总灭门。 -
162.《颂古三十一首》 宋·释如本
净瓶踢倒赢山子,体用全彰迈古今。
洞彻玄关垂手处,到头须是遇知音。 -
163.《颂古四十五首》 宋·释如珙
闻声不见形,撼树却惺惺。
体用何须论,归家落日明。 -
164.《悼赵宰紫芝甫》 宋·释永颐
紫芝昔赋天台日,桐柏宫诗老更成。
梦断玉楼春帐晓,蝶迷花院夕魂轻。
钱郎旧体终难并,姚贾机关报裁近有声。
有子无家须吊问,故交谁不为伤情。 -
165.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
孤筇长作水云游,底事而今嗾下休。
一点破幽明历历,十分合体冷湫湫。
暗中须透金针穴,转处还藏玉线头。
劫外家风兹日辨,渠侬真与我侬俦。 -
166.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
167.《赠大仰齐禅师》 宋·王云
大仰古名刹,师居二纪中。
本无一法说,须信万缘空。
体与大虚合,心将诸祖同。
唐来三百栽,不附释迦风。 -
168.《次邦宪宣德红梅诗韵》 宋·吴颐
玉骨冰肌冷照人,匀红轻浥绛罗巾。
更无凡木能争艳,定向壶中别得春。
久稔新诗能写物,须知樽酒可藏真。
寄声闭户英夫子,体取居尘不染尘。 -
169.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
170.《论语绝句一百首》 宋·张九成
须知道体亦常虚,君子安能一器拘。
赐也但知瑚琏贵,岂闻天地亦蘧庐。 -
171.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
172.《寄昭武冯司户》 宋·赵汝回
朝解白鹄袍,夕投武阳壘。
武阳众盗区,风传骇妻子。
六月日癸亥,一书满三纸。
具言五月初,独宿钟石邸。 -
173.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
174.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
175.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
176.《伤落花》 明·葛高行文
处冲漠之兰闺兮,心絓结而如醉。
岁忽忽其将迈兮,花落落而蕊坠。
攀长条之要妙兮,睹鸿造之殊异。
悲晨风之震木兮,鸟翔集而争媚。 -
177.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
178.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
179.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
180.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。