-
21.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
言诠不及处,文彩未生时。
电光石火,犹尚迟迟。
直下横身担荷得,藕丝牵动五须弥。 -
22.《偈颂六十八首》 宋·释法薰
有路可行,更高也上。
须弥灯王。
退身合掌。 -
23.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
以大圆觉,为我伽蓝。
牛头向北,马头向南。
身心安居,平等性智。
北负须弥,无息肩地。 -
24.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
路隔重湖,一尘不到。
片段白云,绵蛮幽鸟。
静倚石阑听,稳拂苔衣卧,此乐只应林下有,人间少。
衲僧家,眼里著得须弥山,耳里著得四大海,声色堆头,闲行闲坐,全身入荒草。 -
25.《金刚随机无尽颂·福智无比分第二十四》 宋·释印肃
世界须弥主,法身遍寰宇。
拄地复撑天,切忌知人举。 -
26.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
27.《擎山持杵》 宋·释印肃
擎山抱岳疾如风,持杵拈槌解脱空。
世间有相非身大,须弥总纳一尘中。 -
28.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
木落千岩,秋空如洗。
向这裹转得身去,可以移星换斗,转位回机,百尺竿头,纤尘不立。
向这裹进得一步,杀活纵擒,纵横自在。
须弥无顶,沧海无底。 -
29.《颂古一百首》 宋·释智愚
拟从险处放身时,那个商量不皱眉,不动毫芒亲到底,眼睛皮绽盖须弥。
-
30.《圜悟和尚赞三首》 宋·释宗杲
风雷为舌,虚空为口。
应群生机,作师子吼。
眼肖烁破四天下,惊起法身藏北斗。
个是杨岐嫡孙,喝下须弥倒走。 -
31.《泉州惠安县迎藏经请小参偈》 宋·释宗杲
稽首十力大导师,三界独尊无比况。
示现成佛转法轮,广演无边契经海。
众生心想念念殊,所转法轮亦差别。
法轮功德不可量,尽思竭力无能测。 -
32.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
33.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
34.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
35.《答王十二寒夜独酌有怀》 唐·李白
昨夜吴中雪,子猷佳兴发。
万里浮云卷碧山,青天中道流孤月。
孤月沧浪河汉清,北斗错落长庚明。
怀余对酒夜霜白,玉床金井冰峥嵘。 -
36.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
37.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
38.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
39.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
40.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。